Өлең, жыр, ақындар

Налу

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1672
Бұлақ құлап -
Құздардың жақпарынан,
Мұздақ түсті -
Алатау ақ қарынан.
Орман кетті -
Тырмысып қыя бетке,
Дала қашты, аялы алақаннан!
Құстар ұшты -
Көлдерге көз көрмеген,
Аңдар ауды -
Жапанға біз білмеген.
Балық жүзді -
Тереңге бауыр төсеп
Құрт, құмырсқа -
Кірді інге сіз кірмеген.
Бұлт ұйығып ,
Сұрланып қатпарланды,
Жел бұйығып,
Өксіді, ақтарылды.
Жұлдыз ағып,
Аспанда Ай шалқалап,
Қара шаңдақ
Бүркеді - Ақ таңымды.
Жер, Жаһанды
Үркітіп - Адам қалды,
Ескеркіштей -
Сорайып алаңдағы.
Келе жатыр -
Дүлей күш - Зеңгілердей,
Жерді былғап -
Батпағы - табандағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем - құстар ұясы

  • 0
  • 0

Зулап күндер, өтті айларым, жыл белең,
Естелік боп жолдан - қалды өлең.
Ақын Тәңір елшісі- депайтады,
Жүрек отым, жүрген жолдар

Толық

Долы Қатын

  • 0
  • 0

Долы Қатын,
Ашуланса, Кектенсе.
Батыр туар- деген сөз бар ескіден.
Ал, Әулие,

Толық

Кешкі бұлттар

  • 0
  • 0

Өзгермейтін жұмбақ көп, еске сақтар,
Екіндіде жалқын түс көкте қаптар.
Қас қағымда өзгеріп алуан түрлі,
Сан - алуан түр салады,

Толық

Қарап көріңіз