Өлең, жыр, ақындар

Налу

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1867
Бұлақ құлап -
Құздардың жақпарынан,
Мұздақ түсті -
Алатау ақ қарынан.
Орман кетті -
Тырмысып қыя бетке,
Дала қашты, аялы алақаннан!
Құстар ұшты -
Көлдерге көз көрмеген,
Аңдар ауды -
Жапанға біз білмеген.
Балық жүзді -
Тереңге бауыр төсеп
Құрт, құмырсқа -
Кірді інге сіз кірмеген.
Бұлт ұйығып ,
Сұрланып қатпарланды,
Жел бұйығып,
Өксіді, ақтарылды.
Жұлдыз ағып,
Аспанда Ай шалқалап,
Қара шаңдақ
Бүркеді - Ақ таңымды.
Жер, Жаһанды
Үркітіп - Адам қалды,
Ескеркіштей -
Сорайып алаңдағы.
Келе жатыр -
Дүлей күш - Зеңгілердей,
Жерді былғап -
Батпағы - табандағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағала

  • 0
  • 0

Тербелген теңіз өрінде,
Толқынға төсін сүйдіріп,
Жарқылдап ұшар көгінде
Күмістей қанат су іліп.

Толық

Жаз жайлау

  • 0
  • 0

Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.

Толық

Сен-ая

  • 0
  • 0

Сен-ая,
Оны-ая,
Мені-ая, мұңайма,
Жалғыздық жарасқан,

Толық

Қарап көріңіз