Өлең, жыр, ақындар

Налу

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1964
Бұлақ құлап -
Құздардың жақпарынан,
Мұздақ түсті -
Алатау ақ қарынан.
Орман кетті -
Тырмысып қыя бетке,
Дала қашты, аялы алақаннан!
Құстар ұшты -
Көлдерге көз көрмеген,
Аңдар ауды -
Жапанға біз білмеген.
Балық жүзді -
Тереңге бауыр төсеп
Құрт, құмырсқа -
Кірді інге сіз кірмеген.
Бұлт ұйығып ,
Сұрланып қатпарланды,
Жел бұйығып,
Өксіді, ақтарылды.
Жұлдыз ағып,
Аспанда Ай шалқалап,
Қара шаңдақ
Бүркеді - Ақ таңымды.
Жер, Жаһанды
Үркітіп - Адам қалды,
Ескеркіштей -
Сорайып алаңдағы.
Келе жатыр -
Дүлей күш - Зеңгілердей,
Жерді былғап -
Батпағы - табандағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ермек неге жылайды?

  • 0
  • 0

Жалғыз тілім шәк-шәкті
Жеп отырған тәп-тәтті,
Ермек бір кез жылады,
Анасы жөн сұрады:

Толық

Қасымда Ел билеген

  • 0
  • 0

Қасымда Ел билеген,
Көрікті -Ағам,
Адам жоқ деп,
Ойлаушы ем, білікті одан.

Толық

Есіл

  • 0
  • 0

Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.

Толық

Қарап көріңіз