Өлең, жыр, ақындар

Қанатымен көлдің бетін

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2157
Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.
Алып қашпақ - тау басына,
Сұлулықты, тәкаппар.
Жұмбақ күштің арқасында
Жалғанардай - сан сапар.
"Толқын болып - будаланып,
Ақсам - дейді, - аспандап.
Қанаттарым шудаланып
Жартасты ұрса - қос қолдап.
Жер-әлемді шуылдатып,
Өз дауысымды толғасам.
Дауыл желді суылдатып
Оңды, солды бұлғасам."-
деп, ойлай ма - шаңқылдайды
Көл еркесі, ой, Аллай!
Бір басынан артылмайды
Жоғын іздеп - таба алмай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем - құстар ұясы

  • 0
  • 0

Зулап күндер, өтті айларым, жыл белең,
Естелік боп жолдан - қалды өлең.
Ақын Тәңір елшісі- депайтады,
Жүрек отым, жүрген жолдар

Толық

Есіл

  • 0
  • 0

Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.

Толық

Долы Қатын

  • 0
  • 0

Долы Қатын,
Ашуланса, Кектенсе.
Батыр туар- деген сөз бар ескіден.
Ал, Әулие,

Толық

Қарап көріңіз