Өлең, жыр, ақындар

Қанатымен көлдің бетін

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1954
Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.
Алып қашпақ - тау басына,
Сұлулықты, тәкаппар.
Жұмбақ күштің арқасында
Жалғанардай - сан сапар.
"Толқын болып - будаланып,
Ақсам - дейді, - аспандап.
Қанаттарым шудаланып
Жартасты ұрса - қос қолдап.
Жер-әлемді шуылдатып,
Өз дауысымды толғасам.
Дауыл желді суылдатып
Оңды, солды бұлғасам."-
деп, ойлай ма - шаңқылдайды
Көл еркесі, ой, Аллай!
Бір басынан артылмайды
Жоғын іздеп - таба алмай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл өмір

  • 0
  • 0

Жұпар исін, бұрқыратса гүл егер,
Бақ ішінен ақырындап тере бер.
Қызыл іңір, тірегенде тұмсығын
Қабағыңнан түнді аунатып түрегел.

Толық

Дауыл керек бұрқырар

  • 0
  • 0

Дауыл керек бұрқырар,
Шаңдататын,
Естіген, есі кетіп таңданатын,
Тербетіп тал, теректі шайқалтатын,

Толық

Жалтырайды тақырда жауын қағы

  • 0
  • 0

Жалтырайды тақырда жауын қағы,
Жаңарып сала берді ауыл маңы,
Сілкілеп етек-жеңін, тоғай тұрды
Қол ұстасып,

Толық

Қарап көріңіз