Өлең, жыр, ақындар

Бұлт төсіне, жауын симай себелеп

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2122
Бұлт төсіне, жауын симай себелеп.
Жер маңдайын шертіп тұр.
Қырдан аққан, қара толқын көбелеп
Терең арна,
Жар қабағын кертіп тұр.
Салқын леп,
Торғын дала төсінде,
Емін - еркін аунайды.
Ит үреді,
Кемпірқосақ көшіне
Баллар қолын бұлғайды.
Қара бұлттар,
Жауырыннан жыртылып,
Тапыр - тұпыр жөңкілді.
Тұра алмайтын
Көрсетпесе бір қылық
Жақын туыс секілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таудағы жайлау

  • 0
  • 0

Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.

Толық

Алтын адам

  • 0
  • 3

Бар киімі, қаруы, алтындалған ыдысы,
Тауып алды сүйекті, жер қазғанда бір кісі.
Пақыр емес әрине, Патша ма, әлде кім білсін
Заманында билеген, ұлылырдың ұлысы.

Толық

Қанатымен көлдің бетін

  • 0
  • 0

Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.

Толық

Қарап көріңіз