Өлең, жыр, ақындар

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 388
Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...
Отыр едiм ойлар тартып әр күннен
ең асылын, ең керегiн тердiм деп...
Көтерiлген бармақтай-ақ бұлт болып
бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен.
Бiр биiктеп, қайта кенет төмендеп,
қимылдасаң зәр уымды төгем деп,
сол жүректiң көлеңкесi бұлт болып
тұрып алды көз алдымда көлеңдеп.
Кеудемдегi үмiтiмнiң құстары
көлеңкеден қорықты ма, ұшпады.
Мүмкiн емес
көлеңкенi өлтiру,
мүмкiн емес
көлеңкенi ұстауың.
Тұрып алды кеңiстiкте асылып
Мен отырмын өз-өзiмнен ашынып.
Қара ниет қатыгездiк өз жанын
қойды ма екен көлеңкеге жасырып.
Аттым оны
жебе – нұрды ап келiп.
Жiбердi ол көлеңкенi қақ бөлiп.
Қара қошқыл түтiн ұшты...
қарадым
дәл жанымда бiр қарақұрт жатты өлiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыстың тентек желдерi

  • 0
  • 0

Батыстың тентек желдерi,
түстiктiң өртең желдерi,
шығыстың құрғақ желдерi,
терiстiң бұрқақ желдерi,

Толық

Мен жамылған бұлт

  • 0
  • 0

Ойлар қуып қаптаған
асу-белге бардым мен, –
көшiп жүрген
қап-қара

Толық

Жаралы өмір

  • 0
  • 0

Мынау өмiр –
осы қазiр –
жаралы:
темiр торлар буып алған сананы.

Толық

Қарап көріңіз