Өлең, жыр, ақындар

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 301
Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...
Отыр едiм ойлар тартып әр күннен
ең асылын, ең керегiн тердiм деп...
Көтерiлген бармақтай-ақ бұлт болып
бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен.
Бiр биiктеп, қайта кенет төмендеп,
қимылдасаң зәр уымды төгем деп,
сол жүректiң көлеңкесi бұлт болып
тұрып алды көз алдымда көлеңдеп.
Кеудемдегi үмiтiмнiң құстары
көлеңкеден қорықты ма, ұшпады.
Мүмкiн емес
көлеңкенi өлтiру,
мүмкiн емес
көлеңкенi ұстауың.
Тұрып алды кеңiстiкте асылып
Мен отырмын өз-өзiмнен ашынып.
Қара ниет қатыгездiк өз жанын
қойды ма екен көлеңкеге жасырып.
Аттым оны
жебе – нұрды ап келiп.
Жiбердi ол көлеңкенi қақ бөлiп.
Қара қошқыл түтiн ұшты...
қарадым
дәл жанымда бiр қарақұрт жатты өлiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағат жөндейтін шеберге

  • 0
  • 0

Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,
жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,
тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдеп
үңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.

Толық

Шаршау

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Әлдекiмдермен күресе-күресе –
Таудың басына
Тас арқалап шыққандай –

Толық

Ұлы адамның қабірі басында

  • 0
  • 0

Арқырап жатқан
Таудай қара тасқынға
Қасқайып қарсы жүретiн
Қайығым едiң.

Толық

Қарап көріңіз