Өлең, жыр, ақындар

Жұғымды адам

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 577
Жұғымды адам, балдай тәттi жұғымды.
Тұла бойы түсiнiктi, ұғымды.
Сырлас жандай – ашпасаң да сырыңды.
Мұңдас жандай – айтпасаң да мұңыңды.
Жоқ секiлдi мұнары да, тұманы.
Таусылмайды төзiм менен шыдамы.
Қай кезде де ықыласпен иiлiп,
Қай кезде де күлiмсiреп тұрады.
Жаңа ашылған гүлдей болып реңi,
Сырлы саз боп төгiледi тiлегi.
Iштегiңдi ишарадан сезiнiп,
Ойдағыңды емеурiннен бiледi.
Ол түспейдi қанжар болып қайраққа,
Оған жат қой айбарың да, айбат та.
Қай кезде де жұп-жұмсақ боп тұрады
Тоқаш нандай малып алған қаймаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күздегі алаң-көңіл

  • 0
  • 0

Сарыала жапырақтардың
Жыртып-жыртып лақтырған
Сарыала қағаздардай боп
Бұрқырап ұшуын-ай.

Толық

Көктайғақ

  • 0
  • 0

Көшеңiз де, аулаңыз да көк қайрақ.
Көк қайрағың – жып-жылтыр мұз көктайғақ.
Тiршiлiктi тәй-тәй ғана бастырып
көктайғағың жұртпен осы кеттi «ойнап».

Толық

Қабаған ит

  • 0
  • 0

Жуындымды,
аяқты жалаған ит,
болдың бүгiн, мiнеки,
қабаған ит!

Толық

Қарап көріңіз