Өлең, жыр, ақындар

Жұғымды адам

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 491
Жұғымды адам, балдай тәттi жұғымды.
Тұла бойы түсiнiктi, ұғымды.
Сырлас жандай – ашпасаң да сырыңды.
Мұңдас жандай – айтпасаң да мұңыңды.
Жоқ секiлдi мұнары да, тұманы.
Таусылмайды төзiм менен шыдамы.
Қай кезде де ықыласпен иiлiп,
Қай кезде де күлiмсiреп тұрады.
Жаңа ашылған гүлдей болып реңi,
Сырлы саз боп төгiледi тiлегi.
Iштегiңдi ишарадан сезiнiп,
Ойдағыңды емеурiннен бiледi.
Ол түспейдi қанжар болып қайраққа,
Оған жат қой айбарың да, айбат та.
Қай кезде де жұп-жұмсақ боп тұрады
Тоқаш нандай малып алған қаймаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне қорымда тартылған күй

  • 0
  • 0

Бойымда бұрын, сiрә, сезiлмеген
басқаша болдым сонда сезiмде мен –
тартылған көне мынау қорымдағы
құлақ сап домбыраға безiлдеген.

Толық

Қамқорлық

  • 0
  • 0

Қарғын су ақты көшемде.
Қыс бойы тұрған жалаңаш
жуынып алып нөсерге,
киiнiп алды қара ағаш.

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Шалғыдай өткір
Мына бір жел
Ызбарлы жүзімен
Кетердей орып бір...

Толық

Қарап көріңіз