Өлең, жыр, ақындар

Жұғымды адам

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Жұғымды адам, балдай тәттi жұғымды.
Тұла бойы түсiнiктi, ұғымды.
Сырлас жандай – ашпасаң да сырыңды.
Мұңдас жандай – айтпасаң да мұңыңды.
Жоқ секiлдi мұнары да, тұманы.
Таусылмайды төзiм менен шыдамы.
Қай кезде де ықыласпен иiлiп,
Қай кезде де күлiмсiреп тұрады.
Жаңа ашылған гүлдей болып реңi,
Сырлы саз боп төгiледi тiлегi.
Iштегiңдi ишарадан сезiнiп,
Ойдағыңды емеурiннен бiледi.
Ол түспейдi қанжар болып қайраққа,
Оған жат қой айбарың да, айбат та.
Қай кезде де жұп-жұмсақ боп тұрады
Тоқаш нандай малып алған қаймаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенi көрсем!

  • 0
  • 0

Сенi көрсем! —
Жан жүрегiмнiң шамдары
Тас атып сындырғандай
Өшетiнi несi;

Толық

Ақша бұлты қазақтың

  • 0
  • 0

Жаны толы дастанға
күйiн төккен азаттың, –
қалқып жүрген аспанда
ақша бұлты ең қазақтың.

Толық

Ұмытқан жоқсың ба?

  • 0
  • 0

Ұмытқан жоқсың ба?
Алдыңа гүл бiткендi –
Шам құсатып! –
Жағып қоятын едiм ғой.

Толық

Қарап көріңіз