Өлең, жыр, ақындар

Іріткі

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 509
Жаза алмаймын ешқашан бүлiктi жыр.
Жаза алмаймын ешқашан қылықты жыр...
Жамбасына алам деп жаулар менен
Iштен шалып күн-түнi iрiткi жүр.
Iрiткi жүр, құдай-ау, қандасым бұл!
(Жүрегiме қадалған қорғасын бұл!)
Ылаңынан сол иттiң
Кейбiр жандар
Жағаласып, алысып, жауласып жүр.
Жүрер кезде тұтасып, табысып-ай,
Неге жатыр сол жандар алысып-ай?!
Сөз сөйлеймiз сөз бермей жарысып-ай!
Бейтаныс боп барады танысым-ай...
...Адам менен адамның алысын-ай.
Соны қоштап ерiп жүр түсiнбеген...
(Дәрменсiзбiн осынша күшiмменен).
Байқа! Байқа!
Ол саған – байқамасың! –
Суыртады шегенi тiсiңменен.
Өмiр сүрдiк ғұмыры зар, қайғымен...
Жинап алу керек ғой шалғайын ел!
Сол бiр сұмнан сақ бол сен!
Сақ болмасаң
Қаққызады шегенi маңдайыңмен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорықта

  • 0
  • 0

Әр әуезi дыбыстың
кетедi ғой желпiнтiп.
Неткен мұнда —
тыныштық.

Толық

Ұлықбек Есдәулет

  • 0
  • 0

Ұлықбек!
Өлеңдегi серiгiмсiң!
Қып-қызыл
Сөздердiң шоғын үрлеп

Толық

Сөз

  • 0
  • 0

Мұндай кезде –
(сақтанам!),
қарау керек көздi ашып, –
дүниенi қаптаған

Толық

Қарап көріңіз