Өлең, жыр, ақындар

Аңсау

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 379
Ұшып қиял ғарышқа
Әрбiр сөзден от тауып,
Айдалада, алыста
Жүретiн ем шөп шауып.
Шалғыларды қылыштай
Тұратын ем қайрап мен.
Шымыр едiм құрыштай
Нар сияқты қайратты ем.
Шалғы оратын сырылдап –
Саз шығатын қаншалық –
Шегiрткелер шырылдап,
Бозторғайлар ән салып...
Тұла бойға от енiп,
Бекем байлап белiмдi,
Кететiн ем көтерiп
Бiр шөмеле шөбiңдi.
Сауылдайтын тер көзге!
(Қазiр ендi армандай).
Болатын ем сол кезде
Бұлт көтерiп тұрғандай.
Бүгiнде ендi шаршап мен
Сенделемiн, сабылам...
Сол бiр шақты аңсап мен
Сағынамын, сағынам.
Қайда – терiм тамшылап! –
Өзiмдi өзiм бiлген кез, –
Айырыма шаншып ап
Бұлт көтерiп жүрген кез?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бостандығым туралы сөз

  • 0
  • 1

Ұшыраған тауқымет дауылына,
жаурап тоңған тағдырдың жауынына, –
бостандығың келдi ғой,
бостандығың!

Толық

Үй өсімдігі

  • 0
  • 0

Қалғансың күннен суынып
аяз да саған батпайды –
жатпайды аптап қуырып
өзiңдi суық қаппайды.

Толық

Өртеніп жатқан ағаш

  • 0
  • 0

Сұмдыққа мынау бастаған
қалайша жаның жылымас, –
найзағай түсiп аспаннан
өртенiп жатты бiр ағаш.

Толық

Қарап көріңіз