Өлең, жыр, ақындар

Ауылдағы жесір ана

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 476
Төзген талай қиындыққа, ауырға,
Төзген талай боран менен дауылға, –
Отыр ана ошақ басын күзетiп,
Қалған жалғыз қиыр, алыс ауылда.
Келмейдi оған туысқан да, таныс та,
Бар қызығы кеткен-сынды ғарышқа!
Анда-санда жолға шығып қамығып
Ұзақ-ұзақ қарайды Ана алысқа.
Семiп қалған,
Қатып қалған қатпа боп.
Қуыс үйдi жылытатын от та жоқ.
Бiр баласы –
Жатыр оның түрмеде,
Бiр баладан –
Хабар да жоқ, хат та жоқ.
Үмiттене,
Үмiттене тұралап
Ашады ана күндiз-түнi құмалақ.
Бiр баласы –
Кеткен әйел соңынан,
Бiр баласы –
Кеткен базар қуалап.
Бұл заманның не боп кеттi құлқыны.
Ұмытқан ол қуанышты, күлкiнi.
Шүйке құсап бiр уыс боп бұрышта
Отыр ана хабар күтiп күн-түнi.
Кеткен одан мейрамың да, сайран да
Түскен оның жан-жүрегi ойранға.
Отыр ана жалғыз өзi жабығып
Бар баласын жiбергендей майданға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамның ішкі әлемі

  • 0
  • 0

Қопарып,
iздеп, бұрғылап,
ашам деп әлi келемiн —
джунгли,

Толық

Бөренелер

  • 0
  • 0

Орман iшi.
Шағын осы алаңды
ұнатамын қайта-қайта қарауды, –
бөренелер жатыр сұлап созылып

Толық

Жыр жазар алдындағы сәт

  • 0
  • 0

Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.

Толық

Қарап көріңіз