Өлең, жыр, ақындар

Жылылық

  • 23.04.2019
  • 0
  • 0
  • 10301
Анық білем, жылылық бар көктемде,
Жылы жаңбыр себелеп бір төккенде.
Өн бойыңа жылылық боп тарайды,
Әке-шешең маңдайыңнан өпкенде.

Жылылық боп әлдилейді арманың,
Жылы бәрі: балаң, қара орманың.
Тас үйіңнің тас ошағын жылытқан,
Әрине, ыстық құшып-сүйіп алғаның.

Одан кейін жылылық бар Отанда,
Ыстық бар маң: көлің, тауың, жотаң да.
Маған ыстық ұшқан құс та аспаңда,
Қоңыр қозы, жәудіреген ботаң да.

Жылылық ол – қарт өмірдің сабағы,
Көзден жас та жылы болып тамады.
Мына өмірді суытады тек қана
Жүрегі мұз адамдардың қабағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Көрінбес түрім де ерен, үнім де ерен,
Жүректің жарқылынан жырымды өрем.
Желінен желтоқсанның жаурап біткен,
Жалқы өскен жапырақтың күйін көрем.

Толық

Ғасырда бір рет

  • 0
  • 0

Ғасырда бір рет
Әндерінен әдемі нұр тамады,
Сұлулықтан сыбызғы сыр табады.

Толық

Өмір бояуы

  • 0
  • 0

Өмір бояуы
Бір ісіңнің кетер болса кетеуі,
Қас қаққанша дүйім жұртқа жетеді.
Ахмет Кендірбекұлы

Толық

Қарап көріңіз