Өлең, жыр, ақындар

Жылылық

  • 23.04.2019
  • 0
  • 0
  • 9982
Анық білем, жылылық бар көктемде,
Жылы жаңбыр себелеп бір төккенде.
Өн бойыңа жылылық боп тарайды,
Әке-шешең маңдайыңнан өпкенде.

Жылылық боп әлдилейді арманың,
Жылы бәрі: балаң, қара орманың.
Тас үйіңнің тас ошағын жылытқан,
Әрине, ыстық құшып-сүйіп алғаның.

Одан кейін жылылық бар Отанда,
Ыстық бар маң: көлің, тауың, жотаң да.
Маған ыстық ұшқан құс та аспаңда,
Қоңыр қозы, жәудіреген ботаң да.

Жылылық ол – қарт өмірдің сабағы,
Көзден жас та жылы болып тамады.
Мына өмірді суытады тек қана
Жүрегі мұз адамдардың қабағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Таң атқанда ойнап жатса Әнұран,
Мен кішкентай Отанымды сағынам.
Туған елдің босағасы, жігіттер,
Артық екен ханның алтын тағынан.

Толық

Арғымақ

  • 0
  • 0

Тілімізді басқан кезде жар құлап,
Туды қоғам туған айдай балбырап.
«Қазақ тілі» – дөнен, құнан, тай емес,
Туғаннан-ақ тулап жүрген арғымақ!

Толық

Зер

  • 0
  • 0

Зер
Міне, тағы жүздестік ойлы оқырман,
Сырларымды ұсындым ойда тұнған.
Ахмет Кендірбекұлы

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар