Күзгі көңіл
- 0
- 0
Күз жылайды күнiмен, күз жылайды түнiмен,
тұнжырайды күнiмен, тұнжырайды түнiмен.
Жұмсақ, бiрақ ап-ауыр дыбысы оның қосылар
кеудемдегi сарғайған сағыныштың үнiмен.
Қатыгез
Қарап тұр әлемге –Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,
Қолын қол етiп! –
Тастайды
Ағаштай жаңқалап.
Адалды арам аяғымен
Былғап
Кешiп тастады.
Әйелдi аңыратып
Қос емшегiн қылышпен
Кесiп тастады.
Атамның басына тептi.
Уын өзегiме құйды.
Зәрiн өзенiме төктi.
Бомба боп жарылып
Жерiмдi
Қақыратып жыртты.
Ұрпағымды –
Құрсақта! –
Тұншықтырып құртты.
Жерiмнiң үстiне –
Қабағынан! –
Қар жауды.
Елiмнiң үстiне –
Күннiң шапағынан
Өртенiп жатқан бұлттардан –
Қан сауды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көне қорымда тартылған күй
- 0
- 0
Бойымда бұрын, сiрә, сезiлмеген
басқаша болдым сонда сезiмде мен –
тартылған көне мынау қорымдағы
құлақ сап домбыраға безiлдеген.
- Асқарұлы Санжар
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі