Өлең, жыр, ақындар

Қатыгез

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 520
Қарап тұр әлемге –
Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,
Қолын қол етiп! –
Тастайды
Ағаштай жаңқалап.
Адалды арам аяғымен
Былғап
Кешiп тастады.
Әйелдi аңыратып
Қос емшегiн қылышпен
Кесiп тастады.
Атамның басына тептi.
Уын өзегiме құйды.
Зәрiн өзенiме төктi.
Бомба боп жарылып
Жерiмдi
Қақыратып жыртты.
Ұрпағымды –
Құрсақта! –
Тұншықтырып құртты.
Жерiмнiң үстiне –
Қабағынан! –
Қар жауды.
Елiмнiң үстiне –
Күннiң шапағынан
Өртенiп жатқан бұлттардан –
Қан сауды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нала

  • 0
  • 0

Жерi құт қайнатқан,
Ошағы құрт қайнатқан;
Iбiлiсiңдi iреп,
Албастыңды

Толық

Аялдамадағы алма ағашы

  • 0
  • 0

Көшiп келген ауладағы бағымнан,
қолын бұлғап автобусқа ағылған,
адамдарды шығарып сап, күтiп ап
тұрады ол аялдама жанында.

Толық

Абайға шағыну

  • 0
  • 0

«Алланың өзi де рас, сөзi де рас...»
Күмәнiм жоқ, Данышпан!
Рас! Рас! Рас!
Не iстеймiн бiрақ та

Толық

Қарап көріңіз