Өлең, жыр, ақындар

Қаскөй

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 711
Мен сенiң
Қолыңа түссем –
Терiмдi! –
Тiрiдей сыпырып аласың.
Сыпырып алған терiмдi
Шүберек құсатып
Шеңгелге жайып қоясың.
Қолыңа түссем
Дарға асасың.
Асып қана қоймайсың –
Буынып тұрған кезiмде –
Астына от жағасың.
(Сол кезде менi –
Бiлемiн –
Ешкiмнiң жоқтамасын!)
Сенiң жаның сайтанда –
Шапсам да!
Шабылмайсың.
Сен –
Қаралы үйдiң! –
Қызын зорлаудан
Тайынбайсың.
Сен! –
Өтiрiк, өсексiң.
Есексiң.
Қара бәлесiң,
Қара жаласың.
Егер мен өлсем –
Қабiрiме –
Бiр уыс топырақ емес,
Бiр уыс тiкен саласың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тозған үй

  • 0
  • 0

Тозған үй бұл, тозған үй бұл, тозған үй,
күнi бiтiп уақыттан озған үй.
Сөнiп кетпей,
өлiп кетпей сонда да

Толық

Қайда, сол кездер?!

  • 0
  • 0

Ішіме от толып кеткенде
Қарағайдың бұтағына
Қарыс боп қатқан мұзды
Омырып алып

Толық

Күз де жеттi мимырт жаздың шырқын ап

  • 0
  • 0

Күз де жеттi мимырт жаздың шырқын ап,
бұлт шығарып,
жел көтерiп,
жұлқылап –

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер