Өлең, жыр, ақындар

Қаскөй

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 544
Мен сенiң
Қолыңа түссем –
Терiмдi! –
Тiрiдей сыпырып аласың.
Сыпырып алған терiмдi
Шүберек құсатып
Шеңгелге жайып қоясың.
Қолыңа түссем
Дарға асасың.
Асып қана қоймайсың –
Буынып тұрған кезiмде –
Астына от жағасың.
(Сол кезде менi –
Бiлемiн –
Ешкiмнiң жоқтамасын!)
Сенiң жаның сайтанда –
Шапсам да!
Шабылмайсың.
Сен –
Қаралы үйдiң! –
Қызын зорлаудан
Тайынбайсың.
Сен! –
Өтiрiк, өсексiң.
Есексiң.
Қара бәлесiң,
Қара жаласың.
Егер мен өлсем –
Қабiрiме –
Бiр уыс топырақ емес,
Бiр уыс тiкен саласың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нала

  • 0
  • 0

Жерi құт қайнатқан,
Ошағы құрт қайнатқан;
Iбiлiсiңдi iреп,
Албастыңды

Толық

Қиын шақ

  • 0
  • 0

Дүниенi
Түстеп-танып
Ұға алмай жатырмыз
Кеңес Одағының

Толық

Аяр әйел

  • 0
  • 0

Жүредi ол жұртты ылаң қып,
тайсалар одан iбiлiс.
Не деген түлкi бұлаңдық?!
Не деген сылқым құбылыс??

Толық

Қарап көріңіз