Өлең, жыр, ақындар

Шарасыздық

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 716
Ұшсам –
Атты.
Жүзсем –
Ау құрды.
Жатсам –
Аттан салды.
Жүрсем –
Қақпан салды...
Содан берi
Күнiмдi санап жатырмын.
Жарамды жалап жатырмын.
Жұлқынып жатырмын, –
Құрған аудан шыға алмай
Жайындай
Бұлқынып жатырмын.
Амалым бiтiп
Құрып тұрмын.
Ақ қар, көк мұзда
Қақпаннан босай алмай
Жүзiнде қан-сөлi жоқ
Боп-боз Айға қарап
Бөрiдей ұлып тұрмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен қазiр кіммін?

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Қоғамның омырауынан
Үзiлiп түскен түймемiн.
Көзi сынған инемiн.

Толық

Қабаған ит

  • 0
  • 0

Жуындымды,
аяқты жалаған ит,
болдың бүгiн, мiнеки,
қабаған ит!

Толық

Ауру ағаш

  • 0
  • 0

Дерт тапқан ба –
қатерi бар жауыннан?!
Дерт тапқан ба –
қатерi бар дауылдан?!

Толық

Қарап көріңіз