Өлең, жыр, ақындар

Шарасыздық

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 656
Ұшсам –
Атты.
Жүзсем –
Ау құрды.
Жатсам –
Аттан салды.
Жүрсем –
Қақпан салды...
Содан берi
Күнiмдi санап жатырмын.
Жарамды жалап жатырмын.
Жұлқынып жатырмын, –
Құрған аудан шыға алмай
Жайындай
Бұлқынып жатырмын.
Амалым бiтiп
Құрып тұрмын.
Ақ қар, көк мұзда
Қақпаннан босай алмай
Жүзiнде қан-сөлi жоқ
Боп-боз Айға қарап
Бөрiдей ұлып тұрмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол жылдарды ойлап көршi санамен

  • 0
  • 0

Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.

Толық

Қарлығаш құс

  • 0
  • 0

Қарлығашым-ау,
Құстардың iшiндегi
Құйтақандай
Қанатты қарындасым-ау.

Толық

Таусылу

  • 0
  • 0

Ақтарылып тасыдым! –
Қара жартасты
Алып кете алмадым.
Көлденең жатқан

Толық

Қарап көріңіз