Өлең, жыр, ақындар

Шарасыздық

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 564
Ұшсам –
Атты.
Жүзсем –
Ау құрды.
Жатсам –
Аттан салды.
Жүрсем –
Қақпан салды...
Содан берi
Күнiмдi санап жатырмын.
Жарамды жалап жатырмын.
Жұлқынып жатырмын, –
Құрған аудан шыға алмай
Жайындай
Бұлқынып жатырмын.
Амалым бiтiп
Құрып тұрмын.
Ақ қар, көк мұзда
Қақпаннан босай алмай
Жүзiнде қан-сөлi жоқ
Боп-боз Айға қарап
Бөрiдей ұлып тұрмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаза

  • 0
  • 0

Адалмын деп жүрген түрiң осы ма –
деп – қарағым, өтiнемiн, шошыма...
Мән берместен өтiрiктi жәй ғана
айта салдым жақын көрер досыма.

Толық

Баласын құтқарған әйел туралы

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде
Қойының үстiне
Бозторғай жұмыртқалап,
Итiнiң басына

Толық

Кішкентай адам

  • 0
  • 0

Тоқтататын бұған қандай амал бар,
тоқтататын бұған қандай қамал бар, –
пайда болды пақырлықпен күн кешкен
кiп-кiшкентай,

Толық

Қарап көріңіз