Өлең, жыр, ақындар

Қайран қазы-билерім

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 710
Бiреулер атқақтап кеп
Оларды
Тоқтатпақ болған.
Сол кезде билерiм
Теңiз ұрттап алғандай
Арнасынан шығып
Тасып кеткен.
Толқындарымен соғып –
Менменсiнген дұшпанды! –
Төбесiнен басып кеткен.
Жел ұрттап алғандай
Құйындай үйiрiлiп
Құтырынып соғып кеткен.
Өрт ұрттап алғандай
Орындарында күл қалдырмай
Жағып кеткен.
Бойларына
Сөздердiң бүкiл
Қару-жарағын таққан.
Бұлт оранып алғандай –
Жарқылдатып! –
Жай оғын атқан.
Жерге тығып,
Жерден суырып алған.
Табаға салып
Шыжғырып қуырып алған.
Қайран қазы-билерiм!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяр әйел

  • 0
  • 0

Жүредi ол жұртты ылаң қып,
тайсалар одан iбiлiс.
Не деген түлкi бұлаңдық?!
Не деген сылқым құбылыс??

Толық

Қайырымдылық

  • 0
  • 0

Ол келсе егер –
түн iшiнде таң атар,
таң атқызып жарығын ол таратар.
Сонда, сонда ең бiр асыл ақ жүрек,

Толық

Мұқағали қайтқанда

  • 0
  • 0

Келдi бүгiн ажал-сұмның кезегi.
Өрт боп жанды өлең, жырдың өзегi.
Ақпай қалды, ағып жатқан бұрқырап,
Жетiсудың тағы да бiр өзенi.

Толық

Қарап көріңіз