Өлең, жыр, ақындар

Атылған арқар

  • 23.06.2022
  • 0
  • 0
  • 809
Ай-күннiң аманында,
Ел бүтiн, жұрт тынышта,
Ақар-шақар таудың iшiнде,
Жақпар-жақпар
Жартастың үстiнде —
Кеудесiн керiп
Шалқайып тұрған,
Талыстай танауымен
Қорқыратып иiс тартып,
Дүниенiң
Төрт бұрышын басқандай
Талтайып тұрған
Арқар атылды.
Тау қозғалды,
Көл толқыды,
Жел жылады, —
Дүние аһ ұрды.
Мұндай үкiмге
Не үшiн кесiлдi?
Биiктегi бұлттарды
Мүйiзiмен қозғап,
Шайқайтыны үшiн бе?
Сол бұлттар iшiндегi
Жасынның өзiн
Жасқап-жайқайтыны үшiн бе?
Өзiн-өзi
Бiр тастан бiр тасқа
Лақтыратыны үшiн бе?
Сол биiкте тұрып ап
Бәкене тiрлiктiң басына
Бұтын керiп
Шаптыратыны үшiн бе?
Шаң түгiлi,
Тозаң қонбайтын
Шүйгiндердiң өзiне
Тандап түсетiн;
Мөлдiр бұлақтардың өзiн
Талғап iшетiн —
Қайран арқар!
Жартас үстiн қанға бөктiрiп
Дара жатыр...
Қолдағы қаптары далақтаған,
Пышақтары жалақтаған
Қорқау қомағайлық —
Есi шығып,
Елiре ұмтылып —
Өлген арқарға
Бара жатыр...
Дүние деген осы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай тұтылған түнде

  • 0
  • 0

Маңдайынан тер шықты да тастардың,
асқақ басы аласарды асқардың.
Тiршiлiктi түнек етiп қап-қара
жанып тұрған шамы сөндi аспанның.

Толық

Демографиялық өлең

  • 0
  • 0

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Құрғақшылық

  • 0
  • 0

Мына дүниеТемірхан Медетбек
Лапылдаған
Отқа түскендей.
Ыстықтығы сондай –

Толық

Қарап көріңіз