Өлең, жыр, ақындар

Сансыраған хал

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 397
Бүгiнде
Өз жерi мен өз елiнде
Тiлiм мен дiлiм
Екi бүктелiп
Бүкшиiп тұр.
Озбыр пейiл мен
Зұлым пәрменнен
Жан-жүрек шошынып
Тiксiнiп тұр.
Әне бiреулер –
Өтiрiктi
Қардай боратып
Сапырып жатыр.
Құдай-ай,
Құдай-ай! –
Арыстай азаматтар
Оққа байланып
Атылып жатыр.
Соларды ойласам
Санам сарсылып,
Жан-жүрегiм
Ала-құйын
Дауыл боп кетедi...
Бәрiнен безiнiп
Төсегiме құласам –
Жамылған мамық көрпем
Қабiрдiң топырағынан да
Ауыр боп кетедi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөл

  • 0
  • 0

Шөл бар менде Қызылқұмдай аптаған
өртеп менi ыстығына қақтаған.
Мүмкiн емес өлшеу оның аумағын,
сыйып кетер оған теңiз, тауларың...

Толық

Соншалықты не жаздым?

  • 0
  • 0

Ешкiмнiң
Әруағын аттаған жоқ едiм.
Ешкiмдi –
Атасына тiл тигiзiп! –

Толық

Жегі құрттар

  • 0
  • 0

Десемде: ендi кiмнен жасқана алам
Көзiмдi мөлтең-мөлтең жас қамаған...
Аузын ашып тұрған арандай ғып
Мен кеше құтылып ем аждаhадан.

Толық

Қарап көріңіз