Өлең, жыр, ақындар

Сансыраған хал

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 461
Бүгiнде
Өз жерi мен өз елiнде
Тiлiм мен дiлiм
Екi бүктелiп
Бүкшиiп тұр.
Озбыр пейiл мен
Зұлым пәрменнен
Жан-жүрек шошынып
Тiксiнiп тұр.
Әне бiреулер –
Өтiрiктi
Қардай боратып
Сапырып жатыр.
Құдай-ай,
Құдай-ай! –
Арыстай азаматтар
Оққа байланып
Атылып жатыр.
Соларды ойласам
Санам сарсылып,
Жан-жүрегiм
Ала-құйын
Дауыл боп кетедi...
Бәрiнен безiнiп
Төсегiме құласам –
Жамылған мамық көрпем
Қабiрдiң топырағынан да
Ауыр боп кетедi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәуле

  • 0
  • 0

Танардай боп есiнен
тұрғанда ару ант етiп,
аппақ сәуле көзiнен
тайып түстi жалт етiп.

Толық

Есалаң шақ

  • 0
  • 0

Iздеп шыққан —
Бiр кездегi! —
Жерұйығым да жоқ,
Кермиығым да жоқ,

Толық

Қауіпті сезіну

  • 0
  • 0

Екiндi шақ.
Сөнген сәтi жарықтың.
Менi ой басты салмағындай табыттың.
Көрiп қалдым –

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер