Өлең, жыр, ақындар

Кеңшiлiк Мырзабеков

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 473
Кеңшiлiк!
Сен бәрiмiзден басқа,
Бәрiмiзден бөлек едiң.
Ерек едiң!
Сен бiрде екпiн,
Бiрде серпiн болатынсың.
Сахнада тұрғанда да
Көшеде тұрғандай
Еркiн болатынсың.
Сен ешуақта да
Бiреуге жақсам деп
Ойланбайтынсың.
Содан ба,
Кейбiр тымырсық отырыстарды
Бомба жарылғандаай
Ойраңдайтынсың.
Жамандықты да
Жақсылықты да
Көңiлге тоқитын едiң.
Өлең оқығанда да
Мына лас тiршiлiкке
Қарағың келмейтiндей
Көзiңдi тарс жұмып
Оқитын едiң.
Сен иiлмейтiн едiң,
Сен қырқылатынсың.
Бiз именiп
Ұмтылатын жерлерге
Сен
Кимелеп ұмтылатынсың.
Күлсең де
мына өмiрдi
Мазақ етiп күлгендей
Күлетiнсiң.
Жүрсең де
Мына өмiрдi
Иығыңмен қағып жiберердей
Қайқаң-қайқаң етiп
Жүретiнсiң.
Өзге емес,
Өзiңдi өзiң
Тар жол,
Тар қыспаққа салып
Қинайтын едiң.
Бiз сиған мына өмiрге
Бiрақ сен симайтын едiң.
Ақыры симай кеттiң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азғынның тәбеті

  • 0
  • 0

Адам бiткеннiң
Бұтын бұтарлап,
Қолын қоғадай
Қайырып жедi;

Толық

Мен жамылған бұлт

  • 0
  • 0

Ойлар қуып қаптаған
асу-белге бардым мен, –
көшiп жүрген
қап-қара

Толық

Азған заман

  • 0
  • 0

... Азған заманда
Шындық дегенің —
Үзіліп кетердей
Жіптей жіңішкеріп,

Толық

Қарап көріңіз