Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 652
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бей-жай күйде отырамын кейде мен

  • 0
  • 0

Бей-жай күйде отырамын кейде мен:
менi ол кезде толқытпайды ой деген.
Кеудем бос қап үңiрейiп қуыстай
салмақ болмас сөздерiмде сөйлеген.

Толық

Новелла

  • 0
  • 0

Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде

Толық

Айлы түнгі ақ қайыңдар

  • 0
  • 0

Думан көктем,
базар көктем,
той көктем!
Шарайнадай жарқырайды ай көктен.

Толық

Қарап көріңіз