Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 557
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемгі сурет

  • 0
  • 0

Түнімен жауған жаңбырдан
Дүние салбырап,
Басылып қалыпты...
Жердегі шалшықтар —

Толық

Пендешілік қорқыныш

  • 0
  • 0

Өзіңді өзің
Тығырыққа тіреп
Өкінішіңді ойласаң
Көп күн өледі...

Толық

Аспандағы саяхат

  • 0
  • 0

...Құтырып құбылған
Бір құбылыс —
Қақыратып! –
Жарып көкті

Толық

Қарап көріңіз