Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 445
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маскүнем

  • 0
  • 0

Арақты –
Көк теңiзде жүзгендей! –
Жүзiп iштi.
Албастыдай арқырап,

Толық

Мені іздеу

  • 0
  • 0

Ондаған жылдар өтіп
Мені іздеген біреулер
Таба алмады.
Таба алмастан

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Көңiл нала,
Ұйқы шала.
Iште жара.
Айнала

Толық

Қарап көріңіз