Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 459
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау батырдың шайқасқа түсер алдындағы сәті

  • 0
  • 0

Алатау батыр
Кеше түнде
Түс көріп еді.
Түсінде

Толық

Көктемгі сурет

  • 0
  • 0

Аспанымды –
Жүндей қопсыған –
Қара бұлттар
Қамап жатты.

Толық

Сөз

  • 0
  • 0

Мұндай кезде –
(сақтанам!),
қарау керек көздi ашып, –
дүниенi қаптаған

Толық

Қарап көріңіз