Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 584
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Опасызға

  • 0
  • 0

Тiлiмдi қырқып,
Дiнiмдi құртып
Жоқ еткiң келедi.
Өзiңдi

Толық

Мешкейлер жарысы

  • 0
  • 0

Бiрiн бiрi қайрасқан
есiк алды топ-тобыр...
Төр үстiне жайғасқан
үйдей болып екi обыр.

Толық

Қатал сұрақтар

  • 0
  • 0

Көре-көре, апыр-ай, талды ойым да
Мұңы бар ғой өткеннiң өн бойымда...
Мекен етiп жатыр ғой төбелердi
Зираттар мен қорымдар жол бойында.

Толық

Қарап көріңіз