Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 548
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аптап күні жазылған өлең

  • 0
  • 0

Аптап күн бұл –
бұрын-соңды көрмеген.
Жалын ұрар вулкан-сынды сөнбеген.
Жерге түсiп аспан мынау айналып,

Толық

Жауабын сізге қалдырдым

  • 0
  • 0

Бәріміз білеміз:
“Шеше көрген тон пішеді.
Әке көрген оқ жонады”,
Көсілген көсемді,

Толық

Кейде жылап жала, мұңға батам мен

  • 0
  • 0

Кейде жылап жала, мұңға батам мен.
Ондай кезде сырласам деп жапанмен
бүкiл болмыс бiтiмiммен осынау
табиғатқа сiңiп бара жатам мен.

Толық

Қарап көріңіз