Өлең, жыр, ақындар

Мерез

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 620
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Ең болмаса!—
Қара тастай жылымайтын
Суығын- ай.
Кім- кімді де
Бір үрлеп өшіріп тастайтын
Шам сияқты көреді;
Кім-кімді де
Жайылып жүрген
Мал сияқты көреді.
Мұздан жаралғандай
Сырты ызбар,–
Іші ызғар,–
Бетіңді қарып жібереді;
Ұшпаның ернеуінде тұрсаң—
Жазығың болмаса да—
Құрдымға қағып жібереді.
Осы бір адам—
Елімнің денесіне шыққан
Жазылмайтын жарам сияқты;
Ғұмыры
Көк майсаға аунап көрмеген
Арам шөптің арасында өскен
Адам сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көршілер

  • 0
  • 0

Қаланып бiр қалған бетон-өлеңдей,
тұрмыз қазiр көп қатарлы әлемде...
Оң жағым да, сол жағым да көршiлер,
көршi, көршi – төменiм де, төбем де.

Толық

Таусылу

  • 0
  • 0

Ақтарылып тасыдым! –
Қара жартасты
Алып кете алмадым.
Көлденең жатқан

Толық

Өзгеріс

  • 0
  • 0

Не боп кеттi азып-тозып өңiрiм.
Не боп кеттi бұрқап, түтеп өмiрiм.
Iше-iше қасiрет пен құсаны
Уға толы ыдыс болды көңiлiм!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар