Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қалғанда

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 853
Енді менің өмірімде
Жаз басталмай
Күз келетіндей;
Енді мені ғұмыры
Адам баласы
Іздемейтіндей.
Енді дүние
Солтүстік мұзды мұхиттай
Суып кететіндей;
Онсыз да
Балшықта қалған басымды
Тағы біреу кеп
Қайта- қайта тебетіндей.
Тек табиғат қана
Менен безінбейтіндей;
Тек табиғат қана
Мені ойлап
Көз ілмейтіндей.
Өліп жатқан
Менің үстімде
Аққулар сұңқылдап,
Қаздар
Алты айналып ұшып
Түстікке қайтатындай;
Денеме
Мейірімді жыландар оратылып,
Басымда
Қайырымды байғыздар
Жоқтау айтатындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлазу

  • 0
  • 0

Адам бiткен зорға жүр,
сөздi кiсен,
шынжыр қып.
Болған-сынды дәл қазiр

Толық

Кемпір лақтырған тас

  • 0
  • 0

Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.

Толық

Жабыққанда

  • 0
  • 0

Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.

Толық

Қарап көріңіз