Өлең, жыр, ақындар

Күмән мен күдік

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 779
Бұрын мен
Күмәнға жат едім.
Бұрын мен
Күдікке қас едім.
Достыққа
Қамалдай берік
Тас едім.
Бүгінде мен,
Е, Алла тағала,
Өзің кешіре гөр, –
Қым-қиғаш
Жолдарым-ай! –
Күмән мен күдікпен
Дос болғаным-ай!
Қайтейін,
Шын досым
Дүниеге алданып
Сатып кетті ғой, –
Сенімім шүңетке
Батып кетті ғой.
Дәл қазір
Күмәнім сылаңдап—
Тәтті сорғандай! –
Құлағымның түбінде
Күбір- күбір етеді;
Күдігім бұлаңдап—
Бал жалағандай! –
Сыбыр- сыбыр етеді.
Бүгінде маған
Күмәнім — тоқал,
Күдігім — ойнас...
... Ақыры екеуі
Менің түбіме
Жетпестен қоймас!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсақ адам

  • 0
  • 0

Сен
Ұсақсың, майдасың, күйкiсiң.
Әлдекiмдердiң –
Балағында жүрген! –

Толық

Көктемгі махаббат

  • 0
  • 0

Сұлулық боп жар салып
кеткелi тұр бақ гүлдеп.
Көктем жатыр ән салып
га-га галап, гәккулеп.

Толық

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

  • 0
  • 0

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Қарап көріңіз