Өлең, жыр, ақындар

Күмән мен күдік

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 621
Бұрын мен
Күмәнға жат едім.
Бұрын мен
Күдікке қас едім.
Достыққа
Қамалдай берік
Тас едім.
Бүгінде мен,
Е, Алла тағала,
Өзің кешіре гөр, –
Қым-қиғаш
Жолдарым-ай! –
Күмән мен күдікпен
Дос болғаным-ай!
Қайтейін,
Шын досым
Дүниеге алданып
Сатып кетті ғой, –
Сенімім шүңетке
Батып кетті ғой.
Дәл қазір
Күмәнім сылаңдап—
Тәтті сорғандай! –
Құлағымның түбінде
Күбір- күбір етеді;
Күдігім бұлаңдап—
Бал жалағандай! –
Сыбыр- сыбыр етеді.
Бүгінде маған
Күмәнім — тоқал,
Күдігім — ойнас...
... Ақыры екеуі
Менің түбіме
Жетпестен қоймас!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мадақ жыры

  • 0
  • 0

Балпаң-балпаң басқанда
Қара жер қайысты.
Алшаң-алшаң басқанда
Қара тас майысты.

Толық

Бір жүйріктің тағдыры туралы жыр

  • 0
  • 0

Белгiлi қыр, ойыңа,
бергiге де, арғыға,
қанша жылдар бойына
ат салмаған алдына;

Толық

Мейірім

  • 0
  • 0

Кенезесi кеуiп келгеннiң
Таңдайын жiбiтетiн
Бұлақсың.
Қара түнекте қалғанның –

Толық

Қарап көріңіз