Өлең, жыр, ақындар

Меңдеш Салихов

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 477
Меңдеш,
Мен үшін сен
Жұрттан бөлек,
Елден ерек
Тосынсың.
Өйткені
Сен менің
Ең асыл
Ең жақын
Досымсың!
Сен, Меңдеш,
Өмірге,
Өнерге,
Өлеңге
Ғашық тұлғасың.
Мен үшін сен
Қаптаған көп жұрттан
Оқ бойы озық
Асып туғансың.
Сен қашанда
Үн- түнсіз
Жүре алмайсың.
Мен сені білемін,
Мойынын ішіне тыққан
Момақан өмірді--
Тіпті де!--
Сүре алмайсың.
Сондықтан
Сен кілең
Намыстан өртеніп
Дау менен дамайға
Алау- далау боп
Білекті сыбанып
Кіріп барасың!
Кіріп барасың--
Шындықты қорғап
Бітіспес
Бүлік саласың!
Сен күлсең де,
Ескен желдей боп
Аңқылдап күлесің.
Мен сені
Қашан көрсем де
Бойыңнан
Нұрың құйылып,
Сәулең төгіліп,
Шуағың шашылып
Жарқылдап жүресің!
Мен сені
Жақсылық туы тігілген
Ордалым дер едім.
Мен сені
Арқа сүйер тірегім,
Қамқор болар
Қорғаным дер едім.
Бар бол, Меңдеш!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күмпілдектер

  • 0
  • 0

Ертеде
Қайынсақ бір күйеу
“Шіркін,
Қолымда қалайы кетпен,

Толық

Парк

  • 0
  • 0

Ағаш-ағаш —
бар айналаң ағаштар.
Ұшар басы көк аспанмен таласқан,
дүниемен,

Толық

Шаршау

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Әлдекiмдермен күресе-күресе –
Таудың басына
Тас арқалап шыққандай –

Толық

Қарап көріңіз