Өлең, жыр, ақындар

Азған заман

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1293
... Азған заманда
Шындық дегенің —
Үзіліп кетердей
Жіптей жіңішкеріп,
Өтірік дегенің
Қорсылдаған
Доңыздай семіреді.
Қыраның қырын ұшып,
Итің кері үреді.
(Үргенде де,
Темірді темірге соққандай —
Шақылдап! —
Миыңды кеміреді.)
Қулық дегенің
Жезөкшеден бетер
Қырық құбылып
Жымың қағады.
Сұмдық дегенің
Сұр жыланнан бетер
Сумаң қағады.
Түсінер, ұғар деп
Іс айтқан адамың
Тоғыз күн шіреніп,
Он күн керіледі...
Әділдікке —
Тозақтың есігіндей —
Түрменің
Есігі ашылып,
Қылмыскер қарақшыға
Салтанатты залдарда
Орден беріледі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңім

  • 0
  • 0

Өлеңім-ау!
Дүниенің түрі жаман!
Түптің-түбінде қалжырап
Сен де өлесің,

Толық

Аяғы қырқылған кептер туралы жыр

  • 0
  • 0

Сол бір көріністі
Еске алсам
Күйреп қирағандай
Боламын тас-талқан:

Толық

Диқан

  • 0
  • 0

Жер сияқты осы адам.
Күн кептiрiп,
нөсер жауса босаған.
Жүретұғын түрiп балтыр, бiлегiн

Толық

Қарап көріңіз