Өлең, жыр, ақындар

Новелла

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 482
Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде
Тауықтың балапанындай
Үрпиген
Жап-жасыл шырша
Өсіп тұрды...
Қыс түсті.
Суық кірді.
Көкпеңбек мұздардан
Қамал соқты.
Аяз қысты.
Бұрқыраған
Боран соқты.
... Үй иесі
Ертеңіне
Қар аршыды...
Балапандай ғана
Үрпиген
Шыршаны көріп
Жаны ашыды...
Сонан кейін ол
Ас үйге қарай
Асығыс-үсігіс
Ентелеп барды.
Шелек алып кеп
Балапан шыршаға
Төңкере салды.
Көктем шықты.
Айнала түгел
Желпінген
Желік тауыпты...
Үйдің иесі
Шелекті алып тастап ед,
Балапан шырша —
Сол бір қамқорлықтан! —
Тұншығып
Өліп қалыпты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнші

  • 0
  • 0

Гүлi құсап мынау тiрлiк, өмiрдiң,
әнiн айтып туған жер мен елiңнiң
бұлғақ қағып
микрофонды қолыңа ап

Толық

Шолпан

  • 0
  • 0

Шолпан!
Сен маған –
Қайда барсам да!
Көлеңкем құсап

Толық

Сенімді ит трагедиясы

  • 0
  • 0

Қайта алмастан қалаға
қалсын дедi-ау қаңғырып,
бiреу бiр күн далаға
итiн кеттi қалдырып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар