Өлең, жыр, ақындар

Новелла

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 678
Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде
Тауықтың балапанындай
Үрпиген
Жап-жасыл шырша
Өсіп тұрды...
Қыс түсті.
Суық кірді.
Көкпеңбек мұздардан
Қамал соқты.
Аяз қысты.
Бұрқыраған
Боран соқты.
... Үй иесі
Ертеңіне
Қар аршыды...
Балапандай ғана
Үрпиген
Шыршаны көріп
Жаны ашыды...
Сонан кейін ол
Ас үйге қарай
Асығыс-үсігіс
Ентелеп барды.
Шелек алып кеп
Балапан шыршаға
Төңкере салды.
Көктем шықты.
Айнала түгел
Желпінген
Желік тауыпты...
Үйдің иесі
Шелекті алып тастап ед,
Балапан шырша —
Сол бір қамқорлықтан! —
Тұншығып
Өліп қалыпты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзімді жек көргенде

  • 0
  • 0

Мен өзiмдi кейде жек көрем.
Ондай сәтте
Күркiреп жатқан
Бүктетiлген толқындардың арасына

Толық

Ызалы топ

  • 0
  • 0

Ызалы топ көрдiм.
Тiстерi –
Тас шайнағандай! –
Шықыр-шықыр етедi.

Толық

Көктемгі сурет

  • 0
  • 0

Аспанымды –
Жүндей қопсыған –
Қара бұлттар
Қамап жатты.

Толық

Қарап көріңіз