Өлең, жыр, ақындар

Новелла

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 565
Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде
Тауықтың балапанындай
Үрпиген
Жап-жасыл шырша
Өсіп тұрды...
Қыс түсті.
Суық кірді.
Көкпеңбек мұздардан
Қамал соқты.
Аяз қысты.
Бұрқыраған
Боран соқты.
... Үй иесі
Ертеңіне
Қар аршыды...
Балапандай ғана
Үрпиген
Шыршаны көріп
Жаны ашыды...
Сонан кейін ол
Ас үйге қарай
Асығыс-үсігіс
Ентелеп барды.
Шелек алып кеп
Балапан шыршаға
Төңкере салды.
Көктем шықты.
Айнала түгел
Желпінген
Желік тауыпты...
Үйдің иесі
Шелекті алып тастап ед,
Балапан шырша —
Сол бір қамқорлықтан! —
Тұншығып
Өліп қалыпты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сансырау

  • 0
  • 0

Бір күні мен
Өмірден безініп
Өзімді өзім
Жерледім.

Толық

Билікке таласу

  • 0
  • 0

Кiл жақсылар билiкке таласуда.
Таласуда, апыр-ай,
адасуда.
Дауыл тұрып жер мен көк арасында

Толық

Қуғын-сүргін заманы

  • 0
  • 0

Ұлы Далам,
Ұлы Елiмдi қуғынға салды.
Көз көрiп,
Құлақ естiмеген

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер