Өлең, жыр, ақындар

Новелла

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 625
Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде
Тауықтың балапанындай
Үрпиген
Жап-жасыл шырша
Өсіп тұрды...
Қыс түсті.
Суық кірді.
Көкпеңбек мұздардан
Қамал соқты.
Аяз қысты.
Бұрқыраған
Боран соқты.
... Үй иесі
Ертеңіне
Қар аршыды...
Балапандай ғана
Үрпиген
Шыршаны көріп
Жаны ашыды...
Сонан кейін ол
Ас үйге қарай
Асығыс-үсігіс
Ентелеп барды.
Шелек алып кеп
Балапан шыршаға
Төңкере салды.
Көктем шықты.
Айнала түгел
Желпінген
Желік тауыпты...
Үйдің иесі
Шелекті алып тастап ед,
Балапан шырша —
Сол бір қамқорлықтан! —
Тұншығып
Өліп қалыпты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарғыс

  • 0
  • 0

Сонау еТемірхан Медетбекрте заманда
Аңдаусыз жатқан
Аңқау елiмдi,
Аттан түсiп

Толық

Жалғыз жүрсем

  • 0
  • 0

Жалғыз жүрсем —
менi қажап ойнама!
Жалғыз жүрсем мен егер
жалғыз қалды Темiрхан деп ойлама!

Толық

Ашаршылық жылдар суреттері

  • 0
  • 0

Ашаршылық
Алдымен талғап жұтты.
Соңынан
түк қалдырмай

Толық

Қарап көріңіз