Өлең, жыр, ақындар

Новелла

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 551
Сәулелер мен
Нұр сіңірген
Кешіп күнді,
Үйдің іргесінде
Тауықтың балапанындай
Үрпиген
Жап-жасыл шырша
Өсіп тұрды...
Қыс түсті.
Суық кірді.
Көкпеңбек мұздардан
Қамал соқты.
Аяз қысты.
Бұрқыраған
Боран соқты.
... Үй иесі
Ертеңіне
Қар аршыды...
Балапандай ғана
Үрпиген
Шыршаны көріп
Жаны ашыды...
Сонан кейін ол
Ас үйге қарай
Асығыс-үсігіс
Ентелеп барды.
Шелек алып кеп
Балапан шыршаға
Төңкере салды.
Көктем шықты.
Айнала түгел
Желпінген
Желік тауыпты...
Үйдің иесі
Шелекті алып тастап ед,
Балапан шырша —
Сол бір қамқорлықтан! —
Тұншығып
Өліп қалыпты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі аэропорт

  • 0
  • 0

Азат болып бұл жерде сан ойлардан
сан тағдырға құнығып қарайды адам:
табысу мен қоштасу, күлу, жылау,
абыр-сабыр асығыс бар айналаң.

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Кең даламды кемiтiп
дедiң-ау сен: құла түз.
Тыңдатқызар елiтiп
құла түзде тұнып тұр

Толық

Кім білсін?

  • 0
  • 0

Батырларым жорықтан қайтқанда, –
Ортадан жолдарын тосып,
Алдарынан
Қырық қиылып,

Толық

Қарап көріңіз