Өлең, жыр, ақындар

Бақыт

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3229
Сорлап жүрсің билік айтар тақ болмай,
Жүрмін мен де басыма бір бақ қонбай.
Жердің беті — шахматтың тақтасы,
Тоқтамайтын корольдері мат болмай.
Тағдырыммен әзілдестім тіресіп,
Тақ пен бакқа қызыққам жоқ күресіп.
Бір кездері сүйген едім бір қызды,
Сол қызбенен кетсе керек ілесіп.
Маған солай, бәлкім, сізге күлкілі,
Бақыт деген — балмұздақтың бір түрі.
Оны көрсем одан бұрын мұз болдым,
Жанарымды жалықтырып жылтылы.
Оу, оң көзім, қабақ шытпа сол көзге,
Сен де, ей Бақ сәтсіз күні жол кезбе.
Танымас та ең, қонбас та ең бәрібір,
Бөтелкенің қасында едім ол кезде
Ақындардан арылған жоқ сор әлі,
Мойынымда - бар Әлемнің обалы.
Бақыт деген атақ, мансап болса егер,
Бақытсыз-ақ күн кепіуге болады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеудесi кендi шабыт пен

  • 0
  • 0

Кеудесi кендi шабыт пен
Қонаққа ғана шөлдеген,
Бұл қазақ бес күн жалғанда
Бiр-бiрiн жүзге бөлмеген.

Толық

Жермен қоштасу

  • 0
  • 0

Жерді ораған көк перде,
Менің жұлдызым көрінбейді бұл жерден.
Оны іздеп өзім барам түбінде,
Жұпариса гүл аңқыған көктемде.

Толық

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,
Жаз ғұмыры жастықтың аз қалғандай.
Гүлдей дәурен тұратын гүл құшақтап,
Жанарында қыздардың маздап арай.

Толық

Қарап көріңіз