Өлең, жыр, ақындар

Бақыт

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3280
Сорлап жүрсің билік айтар тақ болмай,
Жүрмін мен де басыма бір бақ қонбай.
Жердің беті — шахматтың тақтасы,
Тоқтамайтын корольдері мат болмай.
Тағдырыммен әзілдестім тіресіп,
Тақ пен бакқа қызыққам жоқ күресіп.
Бір кездері сүйген едім бір қызды,
Сол қызбенен кетсе керек ілесіп.
Маған солай, бәлкім, сізге күлкілі,
Бақыт деген — балмұздақтың бір түрі.
Оны көрсем одан бұрын мұз болдым,
Жанарымды жалықтырып жылтылы.
Оу, оң көзім, қабақ шытпа сол көзге,
Сен де, ей Бақ сәтсіз күні жол кезбе.
Танымас та ең, қонбас та ең бәрібір,
Бөтелкенің қасында едім ол кезде
Ақындардан арылған жоқ сор әлі,
Мойынымда - бар Әлемнің обалы.
Бақыт деген атақ, мансап болса егер,
Бақытсыз-ақ күн кепіуге болады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңырақ

  • 0
  • 0

Ажалдың Айы туранда
Солынан емес, оңынан,
өлмейді Қазақ,
Өледі! —

Толық

Тұман

  • 0
  • 0

Қандай бақыт күн кешкен үйде тұрып,
Қобыз қосып кеудемде күйге тұнық
Қоналқыға бұйырған бір лифтіден,
Шығып келе жатамын сүйретіліп.

Толық

Қаңғыбас

  • 0
  • 0

Алматыға келдім мен.
Сенделіп - жаз, қыста да,
Көшесіне мас күнімді бердім мен,
Тағдырымды — Құдай деген ұстаға.

Толық

Қарап көріңіз