Ақын мен бұлбұл
- 0
- 0
Ойды оятар бұлбұл дейді сайрағыш,
Сонда, ақыннан болған ба ол ойлағыш?
Бұлбұл – гүлдің, ақын – елдің еркесі,
Ақын болсаң, жан толқыта, самғай ұш!
Қырғыз ақыны — Темірқұлға
Қайран өмір жасшылық —Өтіп барад састырып.
Қыздар өпкен бетімді,
Қыл сақалға бастырып.
(Темірқұл)
***
Өмірге,
Деме,—
«Өтерсің!»
Туды ол – бізді ақын қып,
Өмірге оның бекер «сын», —
Өмірдің өзі ақындық!
Шарықталық, ал, енді
Жырды ағызып тасқындай!
Қартаймас жас өлеңді
«Шөп-шаламға» — бастырмай.
1955
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Па, шіркін!
- 0
- 0
Па, шіркін! Көрікті едің көктем қандай,
Аспаннан шықты күнің от жанғандай!
Түйілген тау қабағы кетті ашылып,
Ғашығын көкжиектен күткен жандай.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұршат
Оку -
Өте керемет
Өте керемет -
Меруерт
Өте күшті әрі сөздері де жеңіл -
Бибол
Өте күлкілі ертең екен
-
-
-
-
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі