Өлең, жыр, ақындар

Құм қызының жүзімі

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 511
Қымтай тастап қаланы
Құмның жалпақ табаны,
Ордадан сәл жоғары
Тұрды жүзім алаңы.
Жүзім бағын осындай
Копетдағы төсінде
Көргем, бармақ басындай
Миуасы бал есімде...
Таңырқатқан көргенді
Бағы еді ол ферюза,
Құмнан көріп соны енді,
Болды жаным риза.
Жасыл жүзім үлбіреп,
Көк маржандай тізіліп,
Қыз көзіндей мөлдіреп,
Көрінді, кеттім қызығып.
Сол жап-жасыл жүзімді
Жинап жатты қыз тобы,
Көзіме сонда сезілді
Жүзім көз бүкіл қыз толы.
Осы қыздар көзінің
Бояуындай көк мөлдір,
Сүйді ерінім жүзімін,
Секілді өзін өпкен бір.

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пушкінді көргенде

  • 0
  • 0

Сұрғылт түс, суық жүзді Петербурдың,
Бұрынғы патша үкімі тұрған жердің,
Гүл бақша еккен патша селосында,
Ақынның тастан құйған кейпін көрдім.

Толық

Ақын досқа

  • 0
  • 0

О, бір күз, шағында ымырт түскен кештің,
Қойнында Текелі мен Ешкі өлместің —
Туғанын жырлы өмірге бір досыңның,
Өскенін және қалай ескермеспін?!

Толық

Қыс

  • 0
  • 0

Жерді жапқан аппақ қармен жалтырап,
Тоғайлы түн жайнап тұрған далам кең,
Шыққан ерте күн сәулесі, шашырап
Күміс қарға жазады алтын қаламмен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар