Вокзалда
- 0
- 0
Сұр брезент азық қоржын иықта,
Құлақшынын баса киіп басына,
Шолақ тонды солдаттар шат, миықтан
Күліп қойып, поезд күткен асыға.
Ажал мен өмір
Адамзат өсіп, өніп түрге енеді,Ағаш та көктем туса бүрленеді,
Аяймын, тек аз ғана өмір сүріп,
Гүл неге семер болса гүлденеді?
Туудың өлер болса қажеті не,
Адамның болса өмірге бір керегі?
— Табиғат!— неге олақ жасағансың
Туғанға — өлу деген өнегені?
Жойса ғой «ажал» деген сұмдықты өмір,
Әйтпесе өлгісі кеп кім өледі?
Бұзар ем ерік берсең тәртібіңді —
Өшіріп елім атты неменеңді!
Қолымда болса менің,— мың ажалға
Бермесем жақсы жазған бір өлеңді!
Өлімді ақын жеңді деп ұғамын,—
Жасаса өлмейтұғын тірі өлеңді!
1960
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қашан пайдам тиеді
- 0
- 0
Араладым адырдағы бадалды,
Жүрегіме қу тікенек қадалды.
Жылан шақты, зәрін шашты, улантты,
Таба алмадым ем істейтін адамды.
Өлең — сенің құлың емес
- 0
- 0
Пысықсынған кей «шыншылға»
Жөн бе, — жырды бұйықтыру?
Қажет дер ем: шын сыншыға —
Өлеңнен де биік тұру!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айдана
Керемет -
Аружан
Онай жатталады -
Раушан
керемет -
Ернарқызы Айзере
Абайдың сұрағына жауап бергім келеді
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі