Партия, жырым өзіңе
- 0
- 0
Әсте бір, жоқ па сүйген асыл жарың,
Тегінде аз жырлайсың ғашық жайын, —
Десе дос, амалым не, мойынға алам,
Алайда, өлеңімнің асылдарын
Ажал мен өмір
Адамзат өсіп, өніп түрге енеді,Ағаш та көктем туса бүрленеді,
Аяймын, тек аз ғана өмір сүріп,
Гүл неге семер болса гүлденеді?
Туудың өлер болса қажеті не,
Адамның болса өмірге бір керегі?
— Табиғат!— неге олақ жасағансың
Туғанға — өлу деген өнегені?
Жойса ғой «ажал» деген сұмдықты өмір,
Әйтпесе өлгісі кеп кім өледі?
Бұзар ем ерік берсең тәртібіңді —
Өшіріп елім атты неменеңді!
Қолымда болса менің,— мың ажалға
Бермесем жақсы жазған бір өлеңді!
Өлімді ақын жеңді деп ұғамын,—
Жасаса өлмейтұғын тірі өлеңді!
1960
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Олар – терек түбінде
- 0
- 0
Бәйтерек тұр жапырағын
Сырға дайын тізілтіп ап,
Құстар шырқап жатыр әнін
Сыбызғыдай үзілтіп-ақ.
Жердің алтын астауы
- 0
- 0
Бұлт емшегін, саудырғандай жебелеп,
Көктем ылғи көктен жаңбыр себелеп,
Жер төсіне төкпепті бір бекерге,
Ақ тамшыдан күміс шеге шегелеп!..
-
-
-
-
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі