Өлең, жыр, ақындар

Ажал мен өмір

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 565
Адамзат өсіп, өніп түрге енеді,
Ағаш та көктем туса бүрленеді,
Аяймын, тек аз ғана өмір сүріп,
Гүл неге семер болса гүлденеді?
Туудың өлер болса қажеті не,
Адамның болса өмірге бір керегі?
— Табиғат!— неге олақ жасағансың
Туғанға — өлу деген өнегені?
Жойса ғой «ажал» деген сұмдықты өмір,
Әйтпесе өлгісі кеп кім өледі?
Бұзар ем ерік берсең тәртібіңді —
Өшіріп елім атты неменеңді!
Қолымда болса менің,— мың ажалға
Бермесем жақсы жазған бір өлеңді!
Өлімді ақын жеңді деп ұғамын,—
Жасаса өлмейтұғын тірі өлеңді!

1960



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыр қысы

  • 0
  • 0

Қырдан қалап ақ қала
Қырау қабақ қыс келді,
Қыр аязға қақтала
Қақап суық түсті енді.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Еркін елім, алтын далам,
Алақаны аялы анам,
Жадыраған жаз нұрындай,
Алтын жаздың жаңбырындай,

Толық

Қыздың жыры

  • 0
  • 0

Тосып тұрып суға келген жерімнен,
Құшақтадың иіп қыпша белімнен,
Содан бері бір шықпайсың есімнен,
Сағынсам да көре алмадым сені мен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер