Өлең, жыр, ақындар

Зерен, де ерен

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 524
(Мұхтар Әуезовтің қайтыс болуына)

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.
Суретші, не – ақынның
ояуы, сұлу сөзі де
Жетер ме талант, ақылдың
Шегіне біткен өзіңе?!
Сирек бір көрер жер бетін
Өзіңдей отты нәрлі адам,
Қайта тумас келбетің –
Құйса да аппақ мәрмәрдан.
Тапсырдық жерге денеңді..,
Ұзақ жылдар, ұзақ күн
Еске алып өшпес бейнеңді,
Туындар жыры қазақтың!

1961



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірі жанға ой қоғзап

  • 0
  • 0

Жарыса сұлу көктеммен
Жарқырап туар Май айын
Жұртпен бірге күткем мен
Гүлін Майда даланың.

Толық

Тұтқын

  • 0
  • 0

Ашшы менің түнімді
Берші жарық күнімді,
Қара жал жүйрік атпенен,
Қара көз бұраң сұлуды!

Толық

Қарқын

  • 0
  • 0

Қыж-қыж қайнап, колхозды елім қырлықтан.
Қақ айырып қыр қыртысын қиратқан.
Толып кеткен жүзі жайнап жалшылар,
Трактордай тұлпарларын тулатқан.

Толық

Қарап көріңіз