Өлең, жыр, ақындар

Зерен, де ерен

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 572
(Мұхтар Әуезовтің қайтыс болуына)

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.
Суретші, не – ақынның
ояуы, сұлу сөзі де
Жетер ме талант, ақылдың
Шегіне біткен өзіңе?!
Сирек бір көрер жер бетін
Өзіңдей отты нәрлі адам,
Қайта тумас келбетің –
Құйса да аппақ мәрмәрдан.
Тапсырдық жерге денеңді..,
Ұзақ жылдар, ұзақ күн
Еске алып өшпес бейнеңді,
Туындар жыры қазақтың!

1961



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдағы өмірде

  • 0
  • 0

Бүгін жыл мың тоғыз жүз алпыс екі,
Қиырсыз алда жатыр өмір шеті.
Келеді бірден бірге қолға ұсталып,
Тас сараң табиғаттың болат кілті.

Толық

Ұрлана қарап сығалай

  • 0
  • 0

Суық бір күзгі түнде ұйықтап,
Ояна келсең ертеңмен,
Көрінсе көзге — тұйықтап
Қар жамылған жер түннен —

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Суық қыстан сұр торғай қымсынбады,
Қарға қадап тұмсығын сусындады,
Жақындап ем, жас терек бұтағына
Пыр-пыр ұшып, қанаты сусылдады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар