Өлең, жыр, ақындар

Зерен, де ерен

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 581
(Мұхтар Әуезовтің қайтыс болуына)

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.
Суретші, не – ақынның
ояуы, сұлу сөзі де
Жетер ме талант, ақылдың
Шегіне біткен өзіңе?!
Сирек бір көрер жер бетін
Өзіңдей отты нәрлі адам,
Қайта тумас келбетің –
Құйса да аппақ мәрмәрдан.
Тапсырдық жерге денеңді..,
Ұзақ жылдар, ұзақ күн
Еске алып өшпес бейнеңді,
Туындар жыры қазақтың!

1961



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертеңім

  • 0
  • 0

Атқан таңның жүзді елім
Арайына арналы
Алды бақыт ізгі елім,
Алақанда арманы.

Толық

Өлеңмен қойдым қолымды

  • 0
  • 0

Біледі майдан не екенін,—
Соғысты көрген біздің ел,
Соғысты сүймейді мекенім
Сүйеді бейбіт кезін ел.

Толық

Өздеріңнің көздеріңнен

  • 0
  • 0

Баламын әлі ерке мен елімде,
Келді деп кім айтады мені елуге?
Балдырған балалар-ау, ортаңызда
Мен тұрмын өздеріңмен теңелуге!

Толық

Қарап көріңіз