Өлең, жыр, ақындар

Мен ақынмын, мен – еш мистер емеспін

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 602
Әлде қалай, –
Нью-Йорк, не Парижде
Серуендеп жүре қалсам, кеш бір кеп,
Парижанка сырттан көріп бір жерде
Атай қалса, – мені: – мынау мистер, – деп;
– Жоқ, мадмуазель!
Білмес мені мұнда ешкім,
Мен – ақынмын, мен еш мистер емеспін! –
Дер едім де, жөнелер ем пардон! – деп,
Неге десең ол ат маған өрескел!
Ондайларға кездессем мен шетелде,
Орысша айтсам, – түсінбесе бекерге,
Өлеңімді қазақша айтып жөнер ем,
Қалпағымды шерте киіп шекеме!
Былай қойып көшесінің думанын,
Жолықса бір кездескендей туғаның, –
Қол алысып, қолтықтасып кетер ем,
Қара сақал жігітімен Кубаның,
Емеспін мен министр де, мистер де,
Ақынға шен жараспайды дәстүрде.
Миср емес, Жароков боп атанып,
Өлеңдеттім Отанымда өстім де.
Көрмесем де Вашингтон, Парижды,
Өз Отаным жырға жаңқа жарғызды!
Азды-көпті өлеңіммен өмірге
Өтеп келем мойнымдағы парызды.
Самғатқанда космосқа елім құс кілең,
Құс боп ерлер көк жүзінде ұшты кең!
Ұшпасам да космонавтар тобында,
Ұшты өлеңім Америка үстінен.
Өз елімде өсіп, еңсе көтердім,
Өз елімде өлеңдетіп өтермін!
Долларына,
өсегіне,
дуына, –
Алтынына – пысқырмаймын шетелдің!
Өлеңімді – шетел, мейлі, таратып
Оқысын, не оқымасын жаратып, –
Жалындата төгіп жарқын жырларын, –
Шырқай бермек жолдас Тайыр Жароков!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ажал мен өмір

  • 0
  • 0

Адамзат өсіп, өніп түрге енеді,
Ағаш та көктем туса бүрленеді,
Аяймын, тек аз ғана өмір сүріп,
Гүл неге семер болса гүлденеді?

Толық

Жалпақтал

  • 0
  • 0

Жүзіңді жылдар аңсаған,
Жаңа көрдім, Жалпақтал,
Жұртыңды жылы қарсы алам,
Жырымды да байқап қал.

Толық

Жұлдызды керуен

  • 0
  • 0

Көк керуені қараша-қаз тырналар
Күз келгенде көктен беріп бір хабар,
Қиқу сала, керней тартса алыстан
Құлағында сұңқылдаған күй қалар...

Толық

Қарап көріңіз