Өлең, жыр, ақындар

Мен ақынмын, мен – еш мистер емеспін

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 625
Әлде қалай, –
Нью-Йорк, не Парижде
Серуендеп жүре қалсам, кеш бір кеп,
Парижанка сырттан көріп бір жерде
Атай қалса, – мені: – мынау мистер, – деп;
– Жоқ, мадмуазель!
Білмес мені мұнда ешкім,
Мен – ақынмын, мен еш мистер емеспін! –
Дер едім де, жөнелер ем пардон! – деп,
Неге десең ол ат маған өрескел!
Ондайларға кездессем мен шетелде,
Орысша айтсам, – түсінбесе бекерге,
Өлеңімді қазақша айтып жөнер ем,
Қалпағымды шерте киіп шекеме!
Былай қойып көшесінің думанын,
Жолықса бір кездескендей туғаның, –
Қол алысып, қолтықтасып кетер ем,
Қара сақал жігітімен Кубаның,
Емеспін мен министр де, мистер де,
Ақынға шен жараспайды дәстүрде.
Миср емес, Жароков боп атанып,
Өлеңдеттім Отанымда өстім де.
Көрмесем де Вашингтон, Парижды,
Өз Отаным жырға жаңқа жарғызды!
Азды-көпті өлеңіммен өмірге
Өтеп келем мойнымдағы парызды.
Самғатқанда космосқа елім құс кілең,
Құс боп ерлер көк жүзінде ұшты кең!
Ұшпасам да космонавтар тобында,
Ұшты өлеңім Америка үстінен.
Өз елімде өсіп, еңсе көтердім,
Өз елімде өлеңдетіп өтермін!
Долларына,
өсегіне,
дуына, –
Алтынына – пысқырмаймын шетелдің!
Өлеңімді – шетел, мейлі, таратып
Оқысын, не оқымасын жаратып, –
Жалындата төгіп жарқын жырларын, –
Шырқай бермек жолдас Тайыр Жароков!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ол туғанда

  • 0
  • 0

Ол туғанда дүнияға
Бірінші рет көзін ашып,
Жатты гүрс-гүрс қан майданда
Мылтық оқтан жалын шашып...

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Теріскейден бұлт тұрған
Көрсең қысқы даланы,
Қыр бораны бұқтырған
Таппассың баспананы.

Толық

Тоңған ай

  • 0
  • 0

Қысқы түнде жалтырап
Тоңғандай бейне қалтырап...
Жымия қарап аспанда ай —
Жігітін қыз тосқандай

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар