Өлең, жыр, ақындар

Атом заманы

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 645
Қожасындай уақыттың
Бейбіт елім бейнесі,
Мұзын тіліп мұхиттың
Жүзді Ленин кемесі.
Алатауға жанарын
Аударса бір ай күліп,
Алтын балға орағын
Аймағым тұр айға іліп!
Көрсең қыран серіні
Ұшқан тауға өрмелеп,
Зырлады жер серігі
Жерді айнала дөңгелеп.
Аршындаса аспанда
Ақ көгершін еркелеп,
Мақтанамын достарға
Мініп ұшқан вертолёт!
Адамымыз даланы
Алақанға ойнатып,
Басталды атом заманы,
Әлем ойын оятып!
Күндерде алғы келелі
Шығып бір дем алысқа,
Өлең жазғым келеді
Ұшып барып Марсқа!

1960



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туысқандық жыр

  • 0
  • 0

Жерге терең түп тамырын төсеген,
Бір тамырдан өскен бейне қос емен;
Ұлдарына ұқсап қимас ананың,—
Егіз туған секілді бір шешеден.

Толық

Қош келдің

  • 0
  • 0

Көктен тосып сүйіне
Жыл алдынан шығып ай,
Жер мұз көйлек киіне,
Жалтырады шыныдай.

Толық

Кавказ

  • 0
  • 0

Таудан тауға бұлт оралған,
Қайғы, зардан қан ағылған,
Баста-ақ жиһан Прометейін
Бүріп қыран ойрандаған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар