Тілші мен кітап қыз

Тілші мен кітап қыз

-Элегия?
Абсессия?
Ұялдым.
Жетегі шытырман қиялдың.
Тоқырау,
Баз кешу,
Сезіну,
Ғаламның табытын қияр кім!

Күлесің,
Күлемін.
Паңдана
Кезігер шағымыз таңда ма?
Батырма
Бір толқын
Радио..
Беймаза тіршілік аң-таң, ә?

Күйтабақ,
Күй бөлек,
Күйгелек.
Аурасы жайлылау күйге енед(і)
Джаз үні,
немесе
Классика,
Ритмде қал солай, биле тек.

Көрмеу мен
Естуге
ұласыпты..
Бұл жолы бір-бірін рас ұқты ..!
Радио тілшісі
Толқында..
Неліктен
Билеуге асықты?

Ұқпаймыз,
ұғамыз,
ғашықты,
Үп сезім талайын жасытты.
Сағыну,
қызғаныш,
Ал тілші,-
Сүйгені үшін де жазықты.

Қос мұңлық,
Тілсіз де
Тіл қатқан,
Қос жүрек шатасқан ырғақтан.
Моцарт пен
Шопеннің
Әуені,
Қос өзен секілді бірге аққан.

Таңғы бес,
оянсаң..
-нетеді?
Айды ұрлап бір жігіт кетеді.
Ой-ұшқын,
қыңырлық етеді,
Аян ғой...
Кітап пен қыз ғана,-
Тілшімен тіл тауып кетері.

Радио..
Толқыны..
Жазым-ақ,
бұзылды әпсәтте ажырап.
Радио
бұларға-а-а, жырақ..!
Тілшінің дегбірін қашырды
Құм уақыт,
Жылжыса азырақ..

Сұңғақтау
саз дауыс
қыр сырын,
Түсінбей жоғалды бір шының?!
Бір үміт
Өмірге келгенше
тұтады,
Күл болып кір шылым.
Ұйқылы аруға
жетпеді
Бүгінгі айтары тілшінің..

Айтарын
ескек жел
тілшінің,
Көре алмай үзді де бір сымын..!
Қиял,
түс,
сонымен қоштасты
Ұсынып қызға кеп бір шырын.
Қайда еді әпкесі тілшіге,-
(кофесі құйылған
Бір шының?)

-Элегия?
Абсессия?
Үн ада..
Қиял ма түс пе екен дүбәрә?
Таң атса
Іздейміз радио...
Оянбай қаламыз күн ара
Тілшіні "сорлы" деп көп тілдеп,
Қалмасақ игі еді күнәға..

Қос автор:
Нұрай Талап, Гүлнұр Қоқан

---