Өлең, жыр, ақындар

М... ға

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 896
Ыстықсың шықтан неге, сәулетайым?
Есте ме, күлдірген күн көктің айын...
Өлеңі ғашығыңның сорғалаған,
— Сия ғып жазған жүрек қанын.
Жүректен ыстық жанға қан тамызып,
Аузыңнан гүлше ашылған бал алғызып,
Неге аттың махаббаттың ұшқынымен
Қарақат қара көзді қадалғызып?..
Кептіріп күңгірт күнгі көздің жасын,
Жеткенде нұрлы өмірге жайнақ жасың,
Шынайы сүю біздің таңда ғана,
Шын сүю айып емес, қарындасым!

1932



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң арайында

  • 0
  • 0

Таң саясын құшқалы
Сәулетті сан жыл өтті...
Самғап бақыт құстары,
Жеріме елім гүл екті.

Толық

Ай үстінде жұлдызым

  • 0
  • 0

Ел аңызы естегі:
«Айға ғашық Зура қыз
Ұшып барып, деуші еді —
Бола қалған бір жұлдыз...

Толық

Жұлдызды керуен

  • 0
  • 0

Көк керуені қараша-қаз тырналар
Күз келгенде көктен беріп бір хабар,
Қиқу сала, керней тартса алыстан
Құлағында сұңқылдаған күй қалар...

Толық

Қарап көріңіз