Өлең, жыр, ақындар

М... ға

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 960
Ыстықсың шықтан неге, сәулетайым?
Есте ме, күлдірген күн көктің айын...
Өлеңі ғашығыңның сорғалаған,
— Сия ғып жазған жүрек қанын.
Жүректен ыстық жанға қан тамызып,
Аузыңнан гүлше ашылған бал алғызып,
Неге аттың махаббаттың ұшқынымен
Қарақат қара көзді қадалғызып?..
Кептіріп күңгірт күнгі көздің жасын,
Жеткенде нұрлы өмірге жайнақ жасың,
Шынайы сүю біздің таңда ғана,
Шын сүю айып емес, қарындасым!

1932



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таймаймыз

  • 0
  • 0

Еңбекші ескіден
Езілген ұланбыз.
Ерік алған осы күн
Жауынгер қыранбыз!..

Толық

Колхоз даласында

  • 0
  • 0

Асқар-асқар, таулы тастар
Зеңгір құзды шалқар көл,
Раушан гүлді,
Самал желді

Толық

Максим Горькийге

  • 0
  • 0

Сұңқардай түлеп ұшып өзі таңнан,
Сұлу сөз шам-шырағы болып жанған.
Жаныңның жарығында жұлдыз ойнап,
Бұлбұл ең қаламыңмен қанаттанған.

Толық

Қарап көріңіз