Өлең, жыр, ақындар

Гүлге

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 885
Әдемісің бұлбұлдай, қызыл гүлім,
Қонайын деп мен саған келдім бүгін.
Жүрегімді толқытқан сенің өзің,
Сәуле шашқан сен үшін нұрлы күнім.
Мен жырлаймын бар үнмен ер еңбегін,
Өз мойнына көтерген елдің жүгін.
Ақын менен бұлбұлда айырма жоқ,
Мен қонайын, майыспа, шықсын жырым.
Сенсіз менің күнім де,
Жырым да жоқ, –
Сен болмасаң жырға да келмес тілім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертеңгі дабыл

  • 0
  • 0

Таң ағарып қалғанда,
Күн шықты әне, күн шықты!
Шатыр толған алаңда,
Сызылып бір үн шықты.

Толық

Зерен, де ерен

  • 0
  • 0

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.

Толық

Ақын мен бұлбұл

  • 0
  • 0

Ойды оятар бұлбұл дейді сайрағыш,
Сонда, ақыннан болған ба ол ойлағыш?
Бұлбұл – гүлдің, ақын – елдің еркесі,
Ақын болсаң, жан толқыта, самғай ұш!

Толық

Қарап көріңіз