Өлең, жыр, ақындар

Сабаншы

  • 23.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2859
Қара шымды қатар тізіп,
Жер қыртысын сыдырсам;
Көк соқамен жерді сызып,
Айдаланы қыдырсам,
Еңбек жыры термен бірге,
Жерге түсед жазылып.
Қабағыма жермен бірге,
Сай түседі қазылып.
Қарым талып, қабақ қатад,
Төмен түсіп иінім.
Қажып қайрат, жанға батад,
Тіршіліктің қиыны.
Сонда гүлі қара жердің,
Күліп басын игенде,
Гүлді сүйген жібек желдің,
Демі бетке тигенде.
Үлбір гүлдер жұпар шашып,
Ойнағанда айнала,
Еркелеп, жел төсімді ашып,
Сүйгенінде аймалап,
Күш тасиды, түсім жылып,
Көтеріліп иінім,
Жадырайды тарқатылып,
Қабағымның түйіні.
Онда тұрып, мәз боп жаным,
Еңбегіме шаттанам.
Тағы жегіп көк соқаны,
Шым тізуге аттанам.

1925 жыл, 22-шілде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр сандық

  • 0
  • 5

Досыңмын деп aт береді,
Жем іздеген жаныма.
Жем таусылса жалт береді,
Сенерлік дос, санама.

Толық

Ленин кетті

  • 0
  • 0

Жау бар ма еді
Оған оғын атпаған?
Ащы тұрмыс
Қай уын ол татпаған?..

Толық

Қара жер

  • 0
  • 1

Дүние тегіс,
Жалпы кеңес,
Қызыл туға бағынса.
Жалпы ғалем,

Толық

Қарап көріңіз