Жұмыскер табы ұлы майданда

Еске түседі ұлы күндер — май күні,
Жұмыскер тап біріккелі ант қып, сай күні.
Жолдас — досым,
Ардақ — қосым.
Есте болсын,
Қол ұстасып бірге болдық қай күні.
Тырнақты сұм алқымыңнан алғанда,
Қанды шеңгел сірескенде жағаңда.
Алтын ұлдар,
Жалқын мұндар
Өңкей сұмдар,
Дәл арқаңа алтын қанжар салғанда.
Дәл сол істе қанға бірге батқамыз.
Шайнап жауды, шайналып та жатқамыз.
Жүзікті алтын,
Сары жалқын,
Жұмсақ алқым,
Сұмды тістеп бір мезгілде қатқамыз.
Мен тұрмағам іштен пәле түйсіне,
Не әуелі пышақтап ап, «иісте».
Әкім боп сен,
Келмегем мен,
«Жайып сап жем»,
Жұртқа берген тәтті асыңның иісте,
Сендерменен түсіп шыққам бір көрге,
Аш-жалаңаш жатқамыз кір жерде.
Көп жау талап
Шұрқ-шұрқ жаралап, 
Дал-дал қанап,
Сендерменен қаным тамған бір жерге.
Сол күнгі істі кешпейді сұм ұлдары,
Ордалары талқандалған тұлдары,
Қанжар қайрап,
Іштен байлап,
Судай сайрап,
Қу қарынның кіл сұғанақ мұндары.
Қата бассам — сен түзейсің, — ем көрем,
Сезіміңді жазсам шындап өңденем.
Қулар үрсе,
«Кекке міне».
Кекеп күлсе
Сұқ күшіктің үргенімен тең көрем.
Қан майданда қолтығыңа кіргемін,
Жанды ортаға салып, білек түргемін.
Зор сертті істе,
Қанжар тістеп,
Бірге піскем —
Өлгенімше сендерменен біргемін.

1929 жыл 

---