Жаңа жыл

Үйден шығып балалар
«Жаз болды, міне!» десіп тұр.
Сағындырған жаз желі
Оңтүстіктен есіп тұр.
Жылы ескектің лебімен
Дүние балқып иіп тұр.
Сағындырған жаз желі
Құшақтап беттен сүйіп тұр.
Жүгіріп су асығып
Қар еріп жатыр сылқылдап.
Жазбен келген құстар жүр
Шаттанып жырлап сұңқылдап.
Сумаңдап су сай-сайдан
Ағып жатыр сылдырлап,
Жас баладай алғашқы
Сөйлеген күліп былдырлап.
Адам да, мал да өзінше
Жүр жадырап далада.
Жаңа жылды қарсы ап тұр
Кәрі де, жас та, бала да.
Сағындырған сұлуым,
Сүйгенім менің келдің жаз?
Құшағын жайып қарсыңа
Жас жүрек міне болды мәз!

1917 жыл, наурыз,
Сұлтан Абяаев аулы

---