Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 2168
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірсіз ғашық

  • 0
  • 0

Құмар боп қоймай,
Сүюге тоймай,
Бал шарап десем сөзінде,
Қапаста тоты...

Толық

Тарту

  • 0
  • 1

Сенің жасың маған шер боп,
Болдырып-ақ күйгемін.
«Теңдік алсам, өсіп, ер боп!» —
Жүрекке ант қып түйгемін.

Толық

Жау флоты

  • 0
  • 0

Жаудың толық
Елді езетін құралы:
Қанаушы тап
Көп ғасырдан мұралы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар