Өлең, жыр, ақындар

Қылышсыз қиып түсер қайран қырық

  • 16.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6023
Қылышсыз қиып түсер қайран қырық!
Өкінбес жай түссе де, ойран қылып.
Түссе де аспан құлап төбесінен.
Жалпыны желпіндірер жайраң күліп.
Сүйсініп сары аязда сайран құрып,
Аязда түшкірмейтін айлап жүріп.
Қызуы домна пештей қайран қырық!
Қалтқысыз адам ішін аңдыған кез
Қояды қалай танып, қайдан біліп?!
Ауырдан тартынуды ағат көріп,
Қолдайтын қанатсызға қанат болып.
Қырықтың дәрмені мол, дәурені бал,
Қырықты алдан тосар санат-көрік.
Алпыстың ауласынан тітіркенем,
Қырықтың жәрменкесі тарап болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хаттар

  • 0
  • 0

Хат - алаңқай, адамдар жолығысар,
Бірін-бірі құттықтап, қолын қысар.
Хат та - майдан, пікірлер шайқасатын
Өмір күшін байыптап байқасатын.

Толық

Жеңе алам ба?

  • 0
  • 0

Қарақан басымды емес,
Елімді ойлап,
Ерленіп егескенде кегім қайнап,
Дүшпанды жайпаушы едім оңды-солды,

Толық

Ұқсастық

  • 0
  • 0

Мен мектеп қоңырауындай ұқыптымын:
Шарқ ұрам, келеді істің күтіп күнін.
Ей, ақын!
Сен де ұстазсың, борышың мол,

Толық

Қарап көріңіз