Өлең, жыр, ақындар

Қылышсыз қиып түсер қайран қырық

  • 16.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6012
Қылышсыз қиып түсер қайран қырық!
Өкінбес жай түссе де, ойран қылып.
Түссе де аспан құлап төбесінен.
Жалпыны желпіндірер жайраң күліп.
Сүйсініп сары аязда сайран құрып,
Аязда түшкірмейтін айлап жүріп.
Қызуы домна пештей қайран қырық!
Қалтқысыз адам ішін аңдыған кез
Қояды қалай танып, қайдан біліп?!
Ауырдан тартынуды ағат көріп,
Қолдайтын қанатсызға қанат болып.
Қырықтың дәрмені мол, дәурені бал,
Қырықты алдан тосар санат-көрік.
Алпыстың ауласынан тітіркенем,
Қырықтың жәрменкесі тарап болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балақай мен қалақай

  • 0
  • 0

Саяхаттап көрдік қыр,
Қырға бардық, тердік гүл.
Айқайлады балақай:
– Алақай-ау, алақай!

Толық

Жеңе алам ба?

  • 0
  • 0

Қарақан басымды емес,
Елімді ойлап,
Ерленіп егескенде кегім қайнап,
Дүшпанды жайпаушы едім оңды-солды,

Толық

Күз келді

  • 0
  • 7

Сарғайды тоғай,
Сап-сары маңай.
Соңғы әнін айтып,
Құс кетті қайтып.

Толық

Қарап көріңіз