Қиял ой
- 0
- 1
Отарбамен жүрсем қиял басады,
Көңіл тасып, қиял алып қашады.
Шам жандыра,
Көз алдыма,
Өткен күн ертедегі бейне сағым.
Замана құбылады, жоқтай «бағым».
Үдере, бұлдыр қағып, тынбай аққан
Зырлаған заман шіркін сияқты арын.
Басып жатты тәтті ұйқы
Сарыарқаның даласын.
Құл ғып жатты қара түн
Қалың қазақ баласын.
Алтынай
Нәзір төреқұлов бұл өлеңді өткір сынға алады( әділ сынаған сияқт)