Өлең, жыр, ақындар

Мұңға айналып кететін міні ұдайы

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 883
Мұңға айналып кететін міні ұдайы –
тағдыр шығар?..
Не берсін қыңыраю.
Жұртқа – бәрібір, дүние өз орнында:
автовокзал, кешқұрым, июль айы.

Ишараны іштегі тыңдамастан күлдің...
Білдім:
Сендегі ән – мүлде басқа ән!..
Көк аңқыған кез еді, есіңде ме,
көлеңкелер жайқалып, гүлдеп Аспан!..
Жолаушының қарайды жолға бәрі.
Сен де қарап,..
(тұрмын ба сорлағалы?)
Қалғаның ед қасымда – ойлағаным
және ешқандай танысың болмағаны...
Қайраным жоқ уақыт тарлығына,
қоштастырар өзіңмен қорлығына.
Сенің тосқан көлігің келмей қалса,
сенем деп ем Құдайдың
барлығына...

Көлік келді.
(мұң бітпес мұнымен де)
Жолаушы – көп, бірі – адам, бірі – пенде...
...күрсініспен бұралған құлақ күйі –
күрең жолдың сондағы дыңы – менде!..

Айтшы бүгін, қалқатай, дұрысында,
менің сол бір тірлігім құрысын да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезік

  • 0
  • 0

Отыр едім мен бірде, жүрек – ояу, тіл – сұлық,
күле келді ол маған, қысық көзде күн сынып
– Жүдеулісің... немене, жүрсің бе әлде ауырып?
Күтінуге біздің де мұршамыз жоқ, бауырым.

Толық

Ата Тілім менің

  • 0
  • 0

Ата Тілім менің,
Сенің күркіреген күндей қасиетті Дауысыңды
Шеше құрсағына біткенімнен-ақ естігем.
Өмір – мынау, дүние қуа дабырласқан көш түмен!..

Толық

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Қарап көріңіз