Өлең, жыр, ақындар

Мұңға айналып кететін міні ұдайы

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 854
Мұңға айналып кететін міні ұдайы –
тағдыр шығар?..
Не берсін қыңыраю.
Жұртқа – бәрібір, дүние өз орнында:
автовокзал, кешқұрым, июль айы.

Ишараны іштегі тыңдамастан күлдің...
Білдім:
Сендегі ән – мүлде басқа ән!..
Көк аңқыған кез еді, есіңде ме,
көлеңкелер жайқалып, гүлдеп Аспан!..
Жолаушының қарайды жолға бәрі.
Сен де қарап,..
(тұрмын ба сорлағалы?)
Қалғаның ед қасымда – ойлағаным
және ешқандай танысың болмағаны...
Қайраным жоқ уақыт тарлығына,
қоштастырар өзіңмен қорлығына.
Сенің тосқан көлігің келмей қалса,
сенем деп ем Құдайдың
барлығына...

Көлік келді.
(мұң бітпес мұнымен де)
Жолаушы – көп, бірі – адам, бірі – пенде...
...күрсініспен бұралған құлақ күйі –
күрең жолдың сондағы дыңы – менде!..

Айтшы бүгін, қалқатай, дұрысында,
менің сол бір тірлігім құрысын да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боран алдында

  • 0
  • 0

Нені көрмек төлші қыз қол айнадан?
Малда жүріп жан бар ма қараймаған...
Боз саулықтар сүзісіп жатыр сыртта,
бойларында арқардың қаны ойнаған.

Толық

Қойшы

  • 0
  • 0

Кеулемей ме жегідей жанды шүбә?
Өз тірлігі өзіне мәнді шығар:
өмір-бақи келеді мал соңында.
Қаланы бір, оллаһи, көргісі бар!

Толық

Түнгі күзет

  • 0
  • 0

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Толық

Қарап көріңіз