Өлең, жыр, ақындар

Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 754
Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы.
Саратан салқынында жатыр ауыл.
Сені ойлап, сонау-у жолдың қарасына
көзімнің қарашығын матырамын.

Ақшамның әр адымын баспалар түн.
Ағаңның бар табары – шашты ағарту.
Өкінтіп тағы бір күн өтіп барад...
о да бір – өмірдегі көшпелі алтын.

Осылай болғаны да дұрыс маған.
Түсімде Түн көрейін күмістабан.
Күлкісін саған ұқсас қыз баланың
күреңот жапырағы уыстаған.

Салармын шырқап қалай «Идай-да»-ға,
Өзіңді жат өзекке қимайды «ағаң».
Жазулы ақшам хатын көкейдегі,
жарқанат қанатымен шимайлаған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!

  • 0
  • 0

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,
жатыр едім біруақ өксіп алып...

Толық

Мендегі ғашықтық

  • 0
  • 0

Қазағымды, өліп бара жатса да, қарайлайтын қонағына,
Домбыраны, ғарыш музыкасын сыйғызған шанағына,
Атамекенімді - Жер кіндігін,
Аққан судың, соққан желдің еркіндігін,

Толық

Мен өзімді іштегі шермен езем

  • 0
  • 0

Мен өзімді іштегі шермен езем.
Ой-арманы жоқ адам, ол да – бәрібір –
орманынан айырылып өлген өзен!
Талай төніп санама мұнар-сұрақ,

Толық

Қарап көріңіз