Өлең, жыр, ақындар

Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 710
Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған,
жырларымның жұлдызы тамшылаған. Қу
тірліктің есігін құр күзетіп,
жүре алмайды бұлайша шамшыл ағаң!

Күнде ізден, күнде ойлан, күнде
қарман, қайырылмай барады мұңдақ
арман. Міне, тағы отырмын кешті
тосып...

Бұл түріммен боламын кімге
қорған! Түтіндеймін еріксіз...

Сүлейменнің
құмырасы секілді, Жын қамалған...

Хат жазбайсың, міне енді, Сен де мүлде.
Оңай шығар өзіңе пендемін деу. Екеуміздің
арамыз өте қашық –

мың сағыныш, мың күдік, ең кемінде!..

Әдемі бір әлем ең, маған арман,
Арманшылды алдымен табалар маң.
Жыйнасам да жаз бойғы хаттарыңды,
жыртық көңіл онымен жамалар ма?!.

Түгендетіп еріксіз жоқ-барымды, білем
енді осымен тоқтарыңды. Көзге күйік
болмасын, түсінерсің, Түнге ағызып
жіберем хаттарыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертегі

  • 0
  • 0

Қара Аспанның Өң мен Түсі түйіскен
Шұғыласында
Періштелер сүйіскен.
Тіршілікті жарататын (тыныстан!)

Толық

Мерей

  • 0
  • 0

Ауылым, болушы еді күнде боран...
Өзгеріп кетті қазір мүлде балаң.
Қаздардың қаңқылынан қаймақ жалап,
Түнде сәл Ай сәулесін тыңдап алам.

Толық

Түнгі күзет

  • 0
  • 0

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Толық

Қарап көріңіз