Өлең, жыр, ақындар

Жасырын сезім

Ұнатып е(ді)м бір адамды бар жаратылыс қалпымен,
Жетік білем ішкі жанын және сыртқы келбетін мен.
Тіпті оның минустарын көрсем дағы көрмегенсіп,
Сырттан қарап үздіксіз,үздіге берем(ін).

Мен қараймын кейде оған жақтырмайтын кейіптен,
Білмесе ғой,көпшіліктің менде сезім бар екен(ін).
Осылай ұнайды деймін жасырын ғана ұнату,
Солай,солай үнемі мен,сұқтана оған қарайтынмын.

Екі қолда бір телефон күндіз-түні телміріп-ап,
Жатамын ылғида мен содан күтіп жазбалар көп.
Білсемде ойы оның басқа жақта екенін,
Бірақ та ол білмейді ғой ойым менің,өзінде екенін...

Айтайынба оның ойы қайда екенін?,
Айтайынба басты себеп неде екенін?.
"Жасырын сезім"-неге қойдым тақырыптың бастауын,
Айтар едім бәрін-бәрін,тыңдар болсаң сырласым.

Оның ойы менің жақып досымда,
Ол ұнатты менің жақын құрбымды.
Көз алдымша телефонмен хат жазып,
Қолын ұстап,бірге сомен сырласты.

Айтар едім менде оған сырымды,
Жазар едім:менде барын сезімді,
Жексұрұндық тән еместі бойыма,
Қалай ғана сатам дедім құрбымды.

Солай міне бір-екі жылда өтті ғой,
Ішке сыймай небір мінез кетті ғой.
Қызғаныш бар,ұнату бар,сезім бар,
Қыймастықпен ұмытар сәт жетті ғой.

Жазбаспын мен ең бірінші ешқашан,
Айтпаспын мен сезімімнің барлығын.
Сүйгенді сүй,сүймегенге жалынба,
Жетер енді,бітті сонымен,мендегі сезім жасырын!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз