Өлең, жыр, ақындар

Мен өскен лашық бір бөлме!

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме сенің іргеңде,
Білгенімді істеп жатушы ем
Сонау бір алыс күндерде.

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме маған – мың бөлме,
Хан тағы қараң қалатын,
Босағаңды аттап кіргенде.

Қонақпен күнді батырып,
Қонақ боп атып таң нұры.
Тұратын еді шақырып,
Әжемнің аппақ жаулығы.

Мен өскен лашық – бір бөлме!
Болғансың пана кімдерге?
Ат ерттеп жатқан жас жігіт
Жарамады үйге кір деуге.
Демесе, мейлі, демесін,
Көрмеген нені бұл кеуде.

Жұрт едік қой ниеті кең,
Ей, жігіт, саған не етіп ем?
...Әкемнің қара шаңырағын,
Сатты екем неге...өкінем,
Өкінем, жігіт өкінем!

Осалдан емес қырсығы,
Осы үйдің едім қыршыны.
Рұқсат болса, жігітім,
Су берші маған бір шыны?

Сыйламас іні сен бе едің,
Сый білмес аға мен бе едім?
Су берші маған, інішек,
Су берші маған, шөлдедім!..



Пікірлер (1)

Айару

Адемы

Пікір қалдырыңыз

Аулыңа бір келгенде...

  • 1
  • 2

Ойьң, қырың, Отаның түрленгенде,
Жан-жағына жақұттай гүл көмгенде,
Жар салмайсың, неге сен қарсы алмайсың?!
Анда-санда аулыңа бір келгенде.

Толық

Соқ, жүрек, солқылда, ми

  • 1
  • 3

Соқ, жүрек, солқылда, ми,
Тасы, қаным!
Өмірге айтылған жоқ ғашық әнім,
О, Муза!

Толық

Біздің көктем

  • 1
  • 12

Көктем келді ауылға, мамырлап бұлт,
Таң-тамаша дүние, дабырлап жұрт.
Көктем келді. Өмірдің келешегі -
Көкпен бірге дүркіреп төл өседі.

Толық

Қарап көріңіз