Өлең, жыр, ақындар

Мен өскен лашық бір бөлме!

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме сенің іргеңде,
Білгенімді істеп жатушы ем
Сонау бір алыс күндерде.

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме маған – мың бөлме,
Хан тағы қараң қалатын,
Босағаңды аттап кіргенде.

Қонақпен күнді батырып,
Қонақ боп атып таң нұры.
Тұратын еді шақырып,
Әжемнің аппақ жаулығы.

Мен өскен лашық – бір бөлме!
Болғансың пана кімдерге?
Ат ерттеп жатқан жас жігіт
Жарамады үйге кір деуге.
Демесе, мейлі, демесін,
Көрмеген нені бұл кеуде.

Жұрт едік қой ниеті кең,
Ей, жігіт, саған не етіп ем?
...Әкемнің қара шаңырағын,
Сатты екем неге...өкінем,
Өкінем, жігіт өкінем!

Осалдан емес қырсығы,
Осы үйдің едім қыршыны.
Рұқсат болса, жігітім,
Су берші маған бір шыны?

Сыйламас іні сен бе едің,
Сый білмес аға мен бе едім?
Су берші маған, інішек,
Су берші маған, шөлдедім!..



Пікірлер (1)

Айару

Адемы

Пікір қалдырыңыз

Менің анкетам

  • 2
  • 14

— Туған жерің?
— Ұланымын, Қарасаз деп аталатын ауылдың.
— Туған жылың?
— 1931. Құрдасымын Шәмілдің.

Толық

Қашанғы бұлай өтеміз

  • 1
  • 5

Қашанғы бұлай өтеміз,
Қашықтап жүріп екеуіміз!
Анамыз тасқа жерік боп,
Тас болып түстік пе екенбіз!?

Толық

Музаға

  • 1
  • 5

Отырғанын қарашы күйім келмей,
Қайда кеттің?
О, Муза! Құйын желдей.
Аузымды ашсам өкпемнен жел үреді,

Толық

Қарап көріңіз