Өлең, жыр, ақындар

Мен өскен лашық бір бөлме!

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме сенің іргеңде,
Білгенімді істеп жатушы ем
Сонау бір алыс күндерде.

Мен өскен лашық – бір бөлме,
Бір бөлме маған – мың бөлме,
Хан тағы қараң қалатын,
Босағаңды аттап кіргенде.

Қонақпен күнді батырып,
Қонақ боп атып таң нұры.
Тұратын еді шақырып,
Әжемнің аппақ жаулығы.

Мен өскен лашық – бір бөлме!
Болғансың пана кімдерге?
Ат ерттеп жатқан жас жігіт
Жарамады үйге кір деуге.
Демесе, мейлі, демесін,
Көрмеген нені бұл кеуде.

Жұрт едік қой ниеті кең,
Ей, жігіт, саған не етіп ем?
...Әкемнің қара шаңырағын,
Сатты екем неге...өкінем,
Өкінем, жігіт өкінем!

Осалдан емес қырсығы,
Осы үйдің едім қыршыны.
Рұқсат болса, жігітім,
Су берші маған бір шыны?

Сыйламас іні сен бе едің,
Сый білмес аға мен бе едім?
Су берші маған, інішек,
Су берші маған, шөлдедім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көлің қайда, туған елім?

  • 1
  • 6

Көлің қайда, туған елім?
Шабақ болам титтей.
Белің қайда, туған елім?
Ойнақтайтын киіктей.

Толық

Жаман өлең

  • 1
  • 2

Бәрібір қарауылға ілінгенсің,
Білгіштің айтуынша «бүлінгенсің»
Жаман өлең жазайын Петефише
Жамандасын білгішім, күнін көрсін.

Толық

Дастарқан үстінде

  • 1
  • 2

(Өзбек жігітіне)
Ойға жыр, көңілге күй, жанға тыныс,
Айналаң алма-өрік, алда қымыз.
Асан атам аңсаған Жерұйығы,

Толық

Қарап көріңіз