Өлең, жыр, ақындар

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Өтсе егер мәні неде өмірімнің?
Тауып көрем жауабын мен осының.
Таппасам құлыпын бұл сұрақтың,
Зая кетті-ау өмірім қызықтырдың.

Пайдаға аспай қалады бар байлығың,
Өмір бойы жинаған жәдігерің.
Түсер ау, әу басыңа шыжықкөнең,
Жасаған жақындарға сараңдығың.

Ойланарсың, көп көрген соң қиыншылық,
Көрегенсің, білген барлық надандығын.
Жіберген қателікті түсінгенде,
Болады кеш қиындау сол бір сәтің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білмедік біз өмір бұндай шырғалаң

  • 0
  • 0

Білмедік біз өмір бұндай шырғалаң,
Аттаған соң, ақыл жасты таңқалам.
Болып едік баласы біз ойынның,
Қазір ойлап, бола алмаймын қылқалам.

Толық

Білім атты ұлағатты сөзің бар

  • 0
  • 0

Білім атты ұлағатты сөзің бар,
Білмей жатып сөйлемеген ақыл бар.
Атақ сақтап жүзділікпен жүруді,
Жібермейді жүректегі намыс-ар

Толық

Ең алдымен өзіңе күн тәртіп бер

  • 0
  • 0

Ең алдымен өзіңе тәрбие бер,
Одан соң жан-жағыңнан үйрене бер.
Жақсының істерінен үлгі алып,
Өмірден жақсылықты іздене бер.

Толық

Қарап көріңіз