Өлең, жыр, ақындар

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Өтсе егер мәні неде өмірімнің?
Тауып көрем жауабын мен осының.
Таппасам құлыпын бұл сұрақтың,
Зая кетті-ау өмірім қызықтырдың.

Пайдаға аспай қалады бар байлығың,
Өмір бойы жинаған жәдігерің.
Түсер ау, әу басыңа шыжықкөнең,
Жасаған жақындарға сараңдығың.

Ойланарсың, көп көрген соң қиыншылық,
Көрегенсің, білген барлық надандығын.
Жіберген қателікті түсінгенде,
Болады кеш қиындау сол бір сәтің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдаспаны бір өзіңе алдандым

  • 0
  • 0

Алдаспаны бір өзіңе алдандым,
Махаббаттың сезіміне былғандым.
Сеніп едім, сезімге, жүрекке де,
Сенген қойым қылдыңдағы, арбалдым.

Толық

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай

  • 0
  • 0

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай,
Жатыр мида түрлі ойлар, мың сарай.
Тылсым сырлар жай тапқызбай, бек қойды,
Қамалғандай сан жылдарға зынданға-ай.

Толық

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр

  • 0
  • 0

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.

Толық

Қарап көріңіз