Өлең, жыр, ақындар

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Өтсе егер мәні неде өмірімнің?
Тауып көрем жауабын мен осының.
Таппасам құлыпын бұл сұрақтың,
Зая кетті-ау өмірім қызықтырдың.

Пайдаға аспай қалады бар байлығың,
Өмір бойы жинаған жәдігерің.
Түсер ау, әу басыңа шыжықкөнең,
Жасаған жақындарға сараңдығың.

Ойланарсың, көп көрген соң қиыншылық,
Көрегенсің, білген барлық надандығын.
Жіберген қателікті түсінгенде,
Болады кеш қиындау сол бір сәтің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

История домбриста

  • 0
  • 0

Губы сжав в скупой улыбке
Гордо выставив бедро
Человек играл на домбре
В переходе у метро

Толық

Аңсаймын, ұмтыламын мақсатыма

  • 0
  • 0

Аңсаймын,
Ұмтыламын мақсатыма,
Қандай қиын,
Ауырлау жол болды ма?

Толық

Жалған өмір

  • 0
  • 0

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!

Толық

Қарап көріңіз