Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Періштемнің бірісің ғұмырдағы

  • 0
  • 0

Періштемнің бірісің ғұмырдағы,
Өзің едің бағалы асылдағы.
Арам дақты бір тамшы ойламайтын,
Құрметіме ерекше лайық тағы.

Толық

Биіктерге ұмтыла

  • 0
  • 0

Биіктерге ұмтыла,
Өзіңді-өзің бағала.
Ынжықтыққа басылмай,
Дарындықты жағала.

Толық

Жалған өмір

  • 0
  • 0

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!

Толық

Қарап көріңіз