Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғанамын

  • 1
  • 1

Қызғанамын,
Қызғанғаным соншалық,
Лапылдап шексіз жанамын,
Ащы күйік кеудемде,

Толық

Жаным-ай

  • 0
  • 0

Жаным-ай,
Жанымды таба алмадым.
Тапсам да,
Жүрегіңе қона алмадым.

Толық

Алдаспаны бір өзіңе алдандым

  • 0
  • 0

Алдаспаны бір өзіңе алдандым,
Махаббаттың сезіміне былғандым.
Сеніп едім, сезімге, жүрекке де,
Сенген қойым қылдыңдағы, арбалдым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар