Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халқым, қайран қазағым

  • 0
  • 0

Халқым, қайран қазағым,
Қолың ашық жомартым.
Өзге елдің жұртына,
Жаны ашыған қарағым.

Толық

Әкешім

  • 0
  • 0

Әкешім мың алғыс барлығы үшін,
Анашымды бақытты қылған үшін.
Жақсы перзент адам қып, тәрбиелеп,
Еңбектеніп мәпелеп баққан үшін.

Толық

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?

  • 0
  • 0

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?
Ғашық болып өтер ме екем ғұмырлық?
Бұйырмаған бір көруді сәт қылып,
Замананың дүниесі екен алдамық.

Толық

Қарап көріңіз