Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым

  • 0
  • 0

Анашым,
Дұғамдасың, уайым тырым,
Бүкіл байлық,
Өзің үшін арзан жырым.

Толық

Қазақ деген батыр ел ғой мәңгілік

  • 0
  • 0

Қазақ деген батыр ел ғой мәңгілік,
Ат үйретіп, көкпар тартқан сән қылып.
Қазы, қарта, қымыз, қымыран төл азық.
Бабалардың жолына еріп жалғасып.

Толық

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

  • 0
  • 0

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Толық

Қарап көріңіз