Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келбетің жалындаған елестейді

  • 0
  • 0

Келбетің жалындаған елестейді,
Жүрегім бір өзіңді бөлек дейді.
Қарасам бөтендердің жүздеріне,
Көре алмадым дүние сендіктейді.

Толық

Ең алдымен өзіңе күн тәртіп бер

  • 0
  • 0

Ең алдымен өзіңе тәрбие бер,
Одан соң жан-жағыңнан үйрене бер.
Жақсының істерінен үлгі алып,
Өмірден жақсылықты іздене бер.

Толық

Қазақ деген батыр ел ғой мәңгілік

  • 0
  • 0

Қазақ деген батыр ел ғой мәңгілік,
Ат үйретіп, көкпар тартқан сән қылып.
Қазы, қарта, қымыз, қымыран төл азық.
Бабалардың жолына еріп жалғасып.

Толық

Қарап көріңіз