Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келбетің жалындаған елестейді

  • 0
  • 0

Келбетің жалындаған елестейді,
Жүрегім бір өзіңді бөлек дейді.
Қарасам бөтендердің жүздеріне,
Көре алмадым дүние сендіктейді.

Толық

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр

  • 0
  • 0

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.

Толық

Жүрегімнің назары бір аруда

  • 0
  • 0

Жүрегімнің назары бір аруда,
Ол арудың жүрегі басқа жанда.
Амал жоқ жүрегімді бұйыра алмай,
Ала алмаймын өзіңнен бас тарта да.

Толық

Қарап көріңіз