Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

  • 0
  • 0

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Толық

Корқамын бұл өмірде неден мен?

  • 0
  • 0

Корқамын бұл өмірде неден мен?
Жапанда қиыншылық көп көрген,
Қорқамын жалғыздықтың сазайынан.
Жетім қылған әлдилеген баласын,

Толық

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай

  • 0
  • 0

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай,
Жатыр мида түрлі ойлар, мың сарай.
Тылсым сырлар жай тапқызбай, бек қойды,
Қамалғандай сан жылдарға зынданға-ай.

Толық

Қарап көріңіз