Бауыржан Момышұлының шөбересі – Нұрсұлтан

Момышұлы Бауыржан!.. деп дүние,
Балқушы еді батыр-шуақ күйіне.
Ерлігінің ерен жыры таусылмас –
Елі мәңгі айтып жүрер сүйіне.
Бауыржаннан кіндік кескен Бақытжан,
Ойы – дана, жаны – таза жаһұт жан.
Баукең ата немересі Ержанды
Қолға алатын тебіреніп бақыттан.
Уақыт жүйрік көрсеткендей өнеге,
Немереден өнді, міне, шөбере.
Баукең батыр шөбересі Нұрсұлтан –
Зейнеп әже шуағына бөлеген.
Мұсылмандық парыздың бір міндеті –
Құтты болсын Нұрсұлтанның сүндеті.
Нұрсұлтанға жаусын нұры Алланың,
Кірбің шалмай пәк періште гүл беті.
Ей, Нұрсұлтан, жасай берсін жарық Күн,
Атаң сенің қас батыры халықтың.
Момышұлы Бауыржанның киесін
Шөберелік негізіңе дарытқын.
Ел біледі асыл текті затыңды,
«Нұрсұлтан» деп ырым еткен атыңды.
Азамат боп атаңа тарт, құлыным,
Есте сақта атаң айтқан нақылды.
Момышұлы Бауыржанның ұрпағы,
Сен де болғай халқыңның Нұр-Сұлтаны.
Сүндетің мен міндетіңді сақтасаң,
Сонда ашылар өміріңнің нұр таңы.
Бауыржанның зәузатына оңай ма?
Батыр болу міндет пе екен қалайда?!
Ер болғанша, көктеп бірге көппенен
Ел болғаның дұрыс па, әлде, соны ойла...

---