Қаңтар айы...

Қаңтар айы...
Түн ызғар,
Үміт күшті,
Қонақтатып қайыңға қырық құсты.
Түс жорытып отырмын...
“Қолымдағы
Қайқы қылыш ортамнан тіліп түсті”.
- Шуламаңдар, тыңдайын бірден-бірден.
- Біреуің жоқ мәнісін білген мүлдем.
Қырық түрлі жорамал...
Жалған, жалған,
Осы ма еді бақытым іздеп жүрген?!
 
Жалғыз сауал...
Жауабы қырық түрлі,
Әй, құрысын мыналар былықтырды.
Мазамды алмай тараңдар болды осымен,
Сендерсіз де шешуін біліп тұрмын.
Қайт барлығың,
Және де жалғыз қалам,
Мынау менің баяғы қар-мұз далам.
Мен осынау қайыңды құшаққа алып,
Сан өртеніп, сан жылап, сан мұздағам.
Қаңтар айы,
Ақ қайың...
Өмір...
Гүл...
Жел...
Арпалысқан өтті ғой не бір күндер.
Арпалысқан күндерде арман қалды,
Әй, өңшең ақымақтар, не білдіңдер?!

---