Өлең, жыр, ақындар

Аспанмен ағатын бұлағым

  • 16.01.2023
  • 0
  • 0
  • 465
Таңғы үш...
Тағы да ояумын,
Жиренше көңілім шер қуған.
Ғарыштан түсетін аяулым,
Күттірме, кел жылдам.
Айта бер, өзіңде құлағым,
- Жо, жо, жоқ...
Емеспін тұңғыш ер.
Аспанмен ағатын бұлағым,
Мен де бір құмды шөл.
Сен де іштей ойлайсың білдірмей,
Дертіңе түн тоңып,
Ай терлеп...
Теңізге жетуге үлгермей,
Жоғалсам қайтем деп.
Мен кіммін?...
 
Тәні нұр,
Жаны жыр,
Кепілмін, келе бер өлмейсің.
Ғарышта қалғанмен бәрібір,
Жақсылық көрмейсің.
Тағдыры Ақандай “сорлылау”,
Салымың салбөксе аңшыдан.
Қона алмай кететін болдың-ау,
Құйрықсыз қаршығам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырғы жүздесу

  • 0
  • 0

Жүрек қаным деп білген жырды нағыз,
Сұңғыламыз...
Қалдырған мың бір аңыз.
Кілең жампоз жиналған керім кеште,

Толық

Нағыз ерлер жыламайды десең де

  • 0
  • 0

Нағыз ерлер жыламайды десең де,
Нағыз ерлер құламайды десең де,
Құласам да,
Жыласам да бәрібір,

Толық

Не қалды, қарайғанда қамыс қалды...

  • 0
  • 0

Сонааау...
Бозторғайдың әуеніне гүл ынтық,
Балдай балғын дәуренімнен жыл үркіп.
Әрі баяу,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар