Өлең, жыр, ақындар

Мыстанға

Қаншалықты алдың сабақ менімен?
Айтатындай толып ауыз,кеңінен.
Сенбейтіндей оқиғалар болды ғой
Тіпті соны айттындар ма онымен?

Созылды ғой індетім,жазылмады,
Оған шипа әзірше ашылмады.
Қойдым атын сенікін ауруыма,
Басқа адам ауыратын табылмады.

Жүрек ісі - бөлек іс,шатастырған,
Ерлер тұрмақ,елдерді шайқастырған.
Сен үшін болар соғысымда,
Әр жеңісім метрлер алыстаған.

Жеңісімнің белгісі-жыламауың,
Сол әкеңе өміріңнің қарамауы.
Жаныңда әр кезде кім болса да,
Қорғансыздық қалпыңа оралмауың.

Жара сала өзіңе,өзім күйдім,
Қарай бере көзіңе,тағы сүйдім.
Мыстанның қарашығы солып қалар
Кездескенде қатынымен сұм Керейдің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырақ

  • 0
  • 0

Жанды шырақ шекемде,
Тұлғаң ғазиз,ерке ме?
Белгілеп жүрек тұсымды
Біз қададың,шеге ме?

Толық

Анасына баламның туылмаған

  • 0
  • 0

Мезет пе еді,өткен-кеткен күндерім?
Жастық па екен,серттік берген сөздерім?
Сөндіруді,туыс-мұңдас көздерді
Жеңіліспен теңер ме екен,жүрегім?

Толық

Қарап көріңіз