Өлең, жыр, ақындар

Жаңақорған жәннәт мекенім!

Сағындырды ауылымның көктемі ,
Сүйіп өстім ауылмау тексені.
Тырналарда тыраулайды көктегі
Жанақорған осындай ғой көктемі.

Маужырайды көктемдегі түнгі аспан ауылыма ән жазамын жыр дастан.
Таң бозынан бұлбұлдарың үн қосқан Сырдария жылтылдайды алыстан.

Жаңақорған ауылым туған мекенім,
Жанақорған білемін жәннат екенін.
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.

Бақытымның белесі ғой ауылым,
Сағыныпты ауылдағы бауырым
Ақ дастархан жайылып тосады ғой тәуірін,
Рахмет сендерге достарыммен бауырым.

Жаңақорған ауылым туған мекенім
Жаңақорған білемін жәннат екенін,
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келіндерді сыйлайықшы!

  • 0
  • 0

Келін деген гүл екен ғой, гүл екен
Көз алдымда бақыт гүлі жүр екен,
Келін деген махаббаттың гүлі екен
Келін деген гүлдердің де гүлі екен.

Толық

Ауылды сағындым

  • 0
  • 0

Жусан иісі аңқыған ауылға барам,
Қалада емес бауырым ауылда қалам.
Көк майсасын ауылдың бәрін сағындым,
Көк шалғанға аунайын ауылда болам.

Толық

Жетісайлық Жамал апама

  • 0
  • 0

Ішімнен езіліп барамын
Жолыңа тағы қарадым.
Артымнан келіп қалардай,
Сағынып апа барамын.

Толық

Қарап көріңіз