Өлең, жыр, ақындар

Жаңақорған жәннәт мекенім!

Сағындырды ауылымның көктемі ,
Сүйіп өстім ауылмау тексені.
Тырналарда тыраулайды көктегі
Жанақорған осындай ғой көктемі.

Маужырайды көктемдегі түнгі аспан ауылыма ән жазамын жыр дастан.
Таң бозынан бұлбұлдарың үн қосқан Сырдария жылтылдайды алыстан.

Жаңақорған ауылым туған мекенім,
Жанақорған білемін жәннат екенін.
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.

Бақытымның белесі ғой ауылым,
Сағыныпты ауылдағы бауырым
Ақ дастархан жайылып тосады ғой тәуірін,
Рахмет сендерге достарыммен бауырым.

Жаңақорған ауылым туған мекенім
Жаңақорған білемін жәннат екенін,
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анажан!

  • 0
  • 0

Елге барсам, елге барсам анам жоқ,
Сұрайын десем үй ішінде адам көп
Мені тастап кеткеніңбе жұмаққа?
Мен үшін сен, тірісің сен бірақта!

Толық

Біз автобус айдаймыз

  • 0
  • 0

Қол ұстасып біреумен,
Бара жаттың кеше сен
Ұялуға болмайма
Неге өттің көшемнен.

Толық

Ауылды сағындым

  • 0
  • 0

Жусан иісі аңқыған ауылға барам,
Қалада емес бауырым ауылда қалам.
Көк майсасын ауылдың бәрін сағындым,
Көк шалғанға аунайын ауылда болам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер