Өлең, жыр, ақындар

Жаңақорған жәннәт мекенім!

Сағындырды ауылымның көктемі ,
Сүйіп өстім ауылмау тексені.
Тырналарда тыраулайды көктегі
Жанақорған осындай ғой көктемі.

Маужырайды көктемдегі түнгі аспан ауылыма ән жазамын жыр дастан.
Таң бозынан бұлбұлдарың үн қосқан Сырдария жылтылдайды алыстан.

Жаңақорған ауылым туған мекенім,
Жанақорған білемін жәннат екенін.
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.

Бақытымның белесі ғой ауылым,
Сағыныпты ауылдағы бауырым
Ақ дастархан жайылып тосады ғой тәуірін,
Рахмет сендерге достарыммен бауырым.

Жаңақорған ауылым туған мекенім
Жаңақорған білемін жәннат екенін,
Сағынышым басылмас менде сеземін
Туған мекен ауылдан қалай кетемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәй тәй тәй немерем

  • 0
  • 0

Ақ періштем аппағым,
Бесікте күлімдеп жатқаның.
Ата деп бірінші айтқаның
Білдіңбе маған жаққанын.

Толық

Жетісайлық Жамал апама

  • 0
  • 0

Ішімнен езіліп барамын
Жолыңа тағы қарадым.
Артымнан келіп қалардай,
Сағынып апа барамын.

Толық

Біз автобус айдаймыз

  • 0
  • 0

Қол ұстасып біреумен,
Бара жаттың кеше сен
Ұялуға болмайма
Неге өттің көшемнен.

Толық

Қарап көріңіз